Het staat buiten kijf: veel van de hedendaagse maatschappelijke spanningen hebben te maken met migratie, burgerschap en diversiteit. Europese samenlevingen worden meer dan voorheen geconfronteerd met zúlke scherpe cultuurverschillen dat mensen zich afvragen: kunnen we nog wel samenleven?
Professor dr. David Pinto
De grenzen volledig sluiten is niet de oplossing. Dat is niet realistisch. Maar tevens is het onrealistisch te doen alsof er niets aan de hand is. Islam is een probleem maar verklaart niet alle misstanden. Er is meer aan de hand. DIT is een nieuw politiek geluid! Samen met ex-presentatrice Léonie Sazias richt ik daarom een nieuwe partij op: LEF.
L.E.F. staat voor de Europese verlichte waarden: Liberté, Egalité en Fraternité waarop de West Europese samenlevingen (en ook Nederland) is gebaseerd. LEF betekent daarnaast in het Hebreeuws ‘hart’.
Je moet wel veel lef hebben om een nieuwe beweging te starten in deze tijd. Maar tevens is het nodig, vandaar deze nieuwe partij. Wij denken dat de enige weg vooruit is kiezen voor de beginselen van de moderniteit. LEF denkt het realistische oplossingen kan bieden over moeilijk bespreekbare problematiek. Hieronder een korte toelichting over het nut en de noodzaak van LEF. In mijn nieuw (16e) boek ‘‘The West’ en ‘The Rest’ dat persklaar is, volgt hierover later meer.
‘The West’ en ‘The Rest’
De zedendelicten in Duitsland, Noorwegen, Zweden maken de problematiek met de niet-westerse medemens manifest. Ook Nederland kampt ermee. Volgens recente gegevens van de regiopolitie Amsterdam-Amstelland maken allochtonen 75 procent uit van de verkrachters en 69 procent van de aanranders.
Religie benadering
Velen, en niet alleen de PVV, schrijven deze (en andere) misdragingen toe aan de islam, de religie van de daders. Veel wijst er ook op dat dit inderdaad zo is.
Ten eerste teksten in de heilige geschriften (koran, Hadith, Shari’a):
Dood de ongelovigen (Koran 9;5); Dood eenieder die islam of Mohammed beledigd ((Koran.33;57-61); Dood de afvalligen (Koran.4;89); Plicht tot het beoorlogen van de ongelovigen (jihad), “ook al is het met tegenzin”, (Koran.2;216); Joden en Christenen kunnen geen vrienden zijn van moslims (Koran.5;51); Moslims moeten anderen terroriseren (Koran.8;12).Ten tweede de lange lijst van islamitische terreurgroepen, verantwoordelijk voor reeks aanslagen over de hele wereld, Islamic Jihad, ISIS, Al-Qaeda, Taliban, Hezbollah, Hamas, Boko Haram, Al-Nusra, Abu Sayyaf, Al-Badr, Muslim Brotherhood, Lashkar-e-Taiba, Ansaru, Jemaah Islamiyah, Abdullah Azzam Brigades en vele anderen. En allen beroepen zich op de heilige geschriften van de islam. Islamitische terreur is dus niet behouden aan een extreme groepering.
Ten derde alleen moslims hebben problemen overal met hun naburige volkeren, wie dat ook zijn: Hindoes, Sikhs, Boeddhisten, Christenen, Joden, Baha’is, Shintoe’s en zelfs onderling (moslims met andere moslims). Terwijl ieder andere combinatie van genoemde groepen geen probleem oplevert. Samuel Huntington telt in ‘The Clash of Civilisations’ 130 gewapende conflicten over de hele wereld. 95 procent daarvan gaat tussen moslims en aangrenzende landen.
Ten vierde moslims zijn nergens gelukkig. Niet in Gaza, Egypte, Libië, Marokko, Iran, Iraq, Yemen, Afghanistan, Pakistan, Syrië, Libanon, Nigeria, Kenya of Sudan. Waar zijn ze wel gelukkig? In Australië, Groot-Brittannië, België, Frankrijk, Italië, Duitsland, Sweden, de VS en Canada, Noorwegen en Indië. Ze zijn bijna in ieder land gelukkig dat niet islamitisch is.
Ten vijfde vele getuigenissen van en waarschuwingen door de eeuwen heen aangaande de islam door befaamde geleerden, experts, wetenschappers, filosofen. Iconen die allen hartgrondig negatief zijn over de islam. Hier slechts een paar ter illustratie:
- Maarten Luther: “De islam brengt chaos teweeg op de drie levensterreinen: de religie, het politieke leven en dat van huwelijk en gezin.”
- Ernst Renan, groot Frans intellectueel: “Een ramp, een bron van haat en fanatisme”.
- Baruch Spinoza: “Ik zou niet geloven dat ook maar één kerk meer geschikt is voor het bedriegen van de mensen en het controleren van de geest van mensen, behalve van de Mohammedaanse kerk, die haar hierin ver overtreft”.
- Alexis de Tocqueville, schrijver van ‘Democratie in Amerika’ schrijft in een brief aan zijn vriend Gobineau: “Ik heb de Koran goed bestudeerd. Ik beëindigde die studie met de overtuiging dat er weinig religies op de wereld zo dodelijk zijn als die van Mohammed”.
Alle reden dus om de islam aan te wijzen als oorzaak voor terreur, wandaden, misdragingen, achterstand en de enorme kloof tussen moslims en Europa. Toch is dit niet het hele verhaal.
Religie bevat doorgaans religieuze regels en voorschriften, niet de dagelijkse gedragingen en omgang tussen individuen. Dit laatste wordt, naast de genen, voornamelijk bepaald door de omgeving waar men opgroeit. Mijn gedragingen worden overwegend bepaald door het feit dat ik geboren en getogen ben in een plattelands stadje in Marokko (Midelt) en niet door mijn jood zijn. Hetzelfde geldt voor Job Cohen, Ed van Thijn en Jacques Wallage. Die zijn ook jood, maar gedragen zich Nederlands en niet ‘joods’.
Cultuur benadering
Dit is de waarde van de wetenschap aangaande de invloed van de ‘omgeving’ op het gedrag van mensen. Zo kwam ik tot de ontwikkeling van de ‘Structurentheorie’. Hierin beschrijf ik een continuüm van uiterst fijnmazige structuur van gedragsregels en codes (de F-structuur) tot een uiterst grofmazige structuur (de G-structuur). De F-structuur kenmerkt zich door grote strakheid met weinig ruimte voor nuances. Over alles. Terwijl de G-structuur kenmerkt zich juist door losse, flexibele benadering met ruimte voor nuances en relativering. Deze indeling van F en G is van toepassing op samenlevingen, groepen en individuen.
Op deze schaal (van F en G) scoren Europeanen en andere westerlingen (The West) hoog op de G-structuur en Arabieren en andere niet-westerse samenlevingen (The Rest) hoog op de F-structuur.
Kenmerkend voor de cultuur van de F-structuren zijn bijvoorbeeld: strakke hiërarchie; ongenuanceerd (zwart/wit) denken zoals bij het onderscheid tussen goed en slecht, vriend en vijand, in- en out groep (eigen groep versus de rest), man/vrouw, jongen/meisje, kuis of hoer. Terwijl bij de G-structuur bijna alles ‘vloeibaar’ is; er is veel ruimte voor nuances en relativeringen, maar ook voor de individuele invulling en vertaling van regels en codes.
Genoemde Kenmerk van de F-structuur is terug te vinden in de islam. Geen wonder; religie is als een rivier, zij neemt de kleur aan van de grond waarop zij stroomt. Twee voorbeelden ter illustratie:
1.De islam verdeelt de wereld in twee gedeelten: ‘dar el islam’ (huis van de vrede) en ‘dar al harb’ (huis van de strijd/oorlog, een term die men gebruikt om het Westen mee aan te duiden). ‘dar el islam dient ‘dar el harb’ (het Westen) te doden (Koran 9;5).
2.De islamitische moraal kent het unieke concept van ‘takkiya’, het ware doel verbergen, liegen over de ware bedoelingen als de intentie is de islam te versterken. Hadith: Bukhari (84:64-65) , Ali bevestigt dat liegen is toegestaan om de vijand te misleiden.
Het is duidelijk dat de F-structuur een stelsel van premoderne waarden herbergt die onverenigbaar zijn met de moderniteit van The West. Deze kloof is de belangrijkste oorzaak van de vele ellende met de tegenwoordige migranten en asielzoekers. Evenwel, als de dragers van premoderne waarden ook nog moslim zijn, dan heb je een uiterst giftig cocktail.
Zodoende verklaart de Structurentheorie dus ook de intolerantie, de hardvochtigheid en de wreedheid van de islam jegens anders- dan wel ongelovigen in de geschriften.
Afleiding
Discussies over religie leiden af. Er ontstaat dan een schimmig en onzinnig debat over tekstinterpretaties van boeken die je toch niet kan of mag aanpassen in plaats van over gedragingen van mensen en groepen. De culturele benadering biedt evenwel perspectief, ook voor dragers van premoderne waarden. Dit is een kardinaal verschil met de religie benadering.
Uitweg
Is er dan een uitweg voor deze kloof?
Naast de Structurentheorie heb ik tevens een methode ontwikkelt om deze vraag te beantwoorden: de Drie Stappen Methode (DSM).
Deze methode behelst enerzijds kennis en besef van je eigenheid (stap 1), indachtig de les van Socrates “Onwetendheid is de bron van alle kwaad”. En anderzijds het (tijdig) trekken van de grens voor begrip en acceptatie van de ander ter bescherming van de eigen kernwaarden (stap3). Stap 2 geeft aan om eerst ‘de ander’ proberen te begrijpen (door bijvoorbeeld vragen te stellen). In veel gevallen biedt deze tweede stap verrassend wel plausibele uitkomsten. Niet altijd; begrijpen is immers niet hetzelfde als accepteren. Vandaar stap 3: een grens trekken, ‘tot hier en niet verder’.
Een en ander zou voor de actuele asielproblematiek het volgende kunnen betekenen. Richt een vijftal grote centra op à la AZC’s maar dan in de nog beschikbaar open ruimtes in dit land met humane voorzieningen. Niet in dorpen en vol bevolkte steden. Zet Sjiieten, Soennieten, Christenen apart om eveneens te voorkomen dat zij elkaar naar het leven staan. Biedt de mogelijkheid aan vrouwen, als zij dat wensen om eerst bij elkaar te verblijven in een centrum. In de onderzoekperiode van het COA wie wel en wie niet hier mag blijven, kunnen de vluchtelingen bijkomen van de stress, de ellende en de trauma’s. Daar, in die centra klip en klaar helder en duidelijk maken wat moderniteit inhoud en de gevolgen daarvan voor de dagelijkse praktijk op alle niveaus ter voorbereiding op een eventuele overstap naar de steden.
______________________________________
Prof. dr. David Pinto is hoogleraar, directeur van het Intercultureel Instituut (ICI) en daarnaast expert in migratie, inburgering en diversiteit.
Meer over Prof. dr. Pinto: www.davidpinto.nl