Auteur: Ronald Dunki

2019 – het jaar waarin de politiek zich zelf de nek omdraait.

Ruim zes decennia kon een schier ‘Bijbelse plaag’ als een olievlek over de wereld uitvloeien. Wij ‘zaten erbij en keken ernaar’ hoe onze christelijke normen en waarden, soevereiniteit, nationale identiteit, historie, maatschappelijke instituten als gezin en huwelijk gewetenloos ondermijnd werden, hoe onze overheid, onderwijs, defensie, rechterlijke macht, kerk, politie en zelfs de privésector in subversieve handen vielen, hoe onze vrijheid van meningsuiting wordt ondermijnd op het internet en het totaal verknipte ‘links’ zelfs probeert mannelijke en vrouwelijke identiteit af te schaffen, liefst al beginnend bij kleine kinderen.

Deel dit:

De afkoeling van de atmosfeer, zonder dat het een cent kost….

Hoeveel ‘hoog opgeleide’ leden van de 2e Kamer, om maar niet te spreken van onze ‘altijd mooi weer in dit prachtland profeet’ Rutte of de altijd zo triest ogende Wiebes – kortom de voltallige, door en door moreel corrupte kliek die verantwoordelijk is voor de zieke klimaatwet – hebben ooit NASA’s website doorbladerd inzake de klimaat-data?

Deel dit:

Van de donkere dagen voor Kerstmis naar ‘het licht’

Het Protestante kerstfeest, of de Katholieke Kerstmis, volgen op Germaanse midwinter feesten op 21 december waarbij de boze duisternis werd verjaagd; pas in de 4e eeuw besloot keizer Constantijn, en passant, dat op de 25e de geboorte van Jezus ( het ‘licht van de wereld’) gevierd zou worden, resulterend in onze hedendaagse geseculariseerde versie.

Deel dit:

Wordt decadent-liberale hysterie langzamerhand “gewoon”?

‘Authentieke liberalen’ zijn individualistisch, bewaren afstand van de kudde-instincten van de staat maar respecteren, als goede conservatieven, het positieve in de maatschappij en nemen daar verantwoordelijkheid voor. Daartegenover ontspoort de ‘decadent-liberale’ ideologie in collectivistische wensdroompjes van hun totalitaire staat. Zij noemen zich ‘progressief’ in hun ideologische keurslijf maar zijn uiterst ‘regressief’ in hun Marxistische éénrichting straat.

Deel dit:

Katowice: “Dertigduizend mijl onder zee.”

Als ik mij niet vergis was dit de titel van Jules Verne’s jongensboek dat Al Gore enorm heeft aangesproken; inmiddels is de zeespiegel conform zijn ‘wetenschappelijk onderbouwde’ prognose d.d. 2006 (ruim) 6 meter gestegen en leggen de ferry’s uit de Schotse Hooglanden rechtstreeks aan in de haven van het veilige, droge Sittard na hun inmiddels veel langere tocht over de verdronken steden van wat eens de Randstad was.

Deel dit: