Vanmorgen liep ik in het bos met mijn hond. Een gemengd onbekend ras dat ik 13 jaar geleden op 5 mei op straat zag schooieren. Mager, schichtig en hongerig. We hebben hem meegenomen naar huis. Vanmorgen keek ik naar hem en constateerde dat hij zich in die 13 jaar had ontwikkeld tot een zelfstandig dier: instinctief, ondernemend, onderzoekend, luisterend en besluitvaardig. Waarom deze introductie?
Gisteren kwam er iemand van een beweging die denkt met het bezetten van kruispunten in Den Haag de samenleving te kunnen overtuigen van de verkeerde route die de regering heeft ingeslagen. Nu, is die samenleving er allang van overtuigd geraakt dat opvolgende regeringen Rutte het juiste pad in de internationale politieke jungle nooit gevonden hebben. Uitgaande van het feit dat ze inderdaad naarstig naar die juiste route hebben gezocht en daar ben ik gezien de vele misperen niet van overtuigd. Deze klepper probeerde te argumenteren waarom het noodzakelijk was om je op zo´’n kuispunt van wegen vastgeketend moest gaan zitten. En natuurlijk begreep ze de ergernis van de weggebruikers.
Ik betrapte me erop dat ik vaststelde te luisteren naar een combinatie van een marionet en buikspreekpop. De marionet doet wat degene die de touwtjes in handen heeft, hem/haar laat doen, en de pop spreekt uit wat de buikspreker hem of haar in de mond legt. Een andere karakteristiek van het handelen op dat kruispunt? Je eigen grens verleggen door van anderen de vrijheid te beperken. Die klepper staat tegenwoordig of, betere gesteld, het laatste decennium niet meer alleen. De samenleving wordt regelmatig geteisterd door “ik vind” bewegingen, die verregaand kopieergedrag vertonen, wel horen maar niet luisteren, anekdotische ongefundeerde informatie als feiten presenteren en door fysiek en verbaal geweld hun zin willen doordrijven.
“Overal tegen, behalve
uitkering/subsidie”
Niet verrassend dat die bewegingen met gekunstelde Engelse namen (namen in het Nederlands doen voor de leden van die bewegingen nogal plat aan, denk ik) tegen alles zijn wat het Westen met bloed, zweet en tranen in millennia heeft gecreëerd. Ze zijn tegen westerse tradities, westerse geschiedenis, westerse cultuur en wetenschap en bij die ondermijning van het Westen vormen het biologische onderscheid, de binaire tweedeling en de verschillen in huid en haarkleuren de gekozen hefbomen om het westerse fundament te destabiliseren.
De strijd tegen het verschil in huid -en haarkleur komt niet alleen herkenbaar en tot grote ergernis voor de buitenwereld tot uiting in de afruil van kwaliteit voor diversiteit en inclusiviteit, maar ook in een “sorry cultuur” die diep verankerd lijkt te zijn in politiek, overheidsinstituties en-instanties en zijn weg vindt in het bedrijfsleven die er een verdienmodel in zien. Op die manier worden die activisten gebruikt om verkiezingsresultaten te beïnvloeden de veiligheid te eroderen en winstmarges te vergroten,
Stelletje kneuzen
Door het gebrek aan denkvermogen en realiteitszin vragen ze zich niet af of zij geen producten van die westerse verworvenheden en ook niet dat zij juist door die verworvenheden tijd, geld en ruimte hebben om tegen die verworvenheden te ageren en andersdenkenden te terroriseren. Want, die andersdenkenden, die bijvoorbeeld niet geloven in de tientallen genders en kennis, ervaring, inzicht en overzicht veel belangrijker vinden dan de huid en haar kleur, zijn in hun ogen conservatief en dus gevaarlijk. Gevaarlijk? Voor wie en wat? O, ze dreigen o.m. de emancipatie van seksuele minderheden te saboteren en weigeren de kansen van minder getalenteerden te stimuleren. Daarom moeten die andersdenkenden te vuur en te zwaard bestreden worden.
De bovenstaande teksten teruglezend constateer ik dat de eigenschappen die ik mijn hond toedicht en die hij ontwikkeld heeft binnen mijn honden- en katten gemeenschap die was samengesteld uit diverse rassen, diverse kleuren, diverse groottes, diverse karakters, diverse genders, niet terug te vinden zijn in activistische bewegingen. Bewegingen met kleurrijke Engelse namen die blijkbaar demonstreren en protesteren als een uitstekend verdienmodel beschouwen en zich als een marionet-buikspreekpop laten misbruiken om de Nieuwe Wereld Orde van destructieve evangelisten, te propageren.
Hoe noemden we die fantasieloze figuren die zich regelmatige laten gebruiken voor andermans doeleinden, in de Haagse micro-samenleving waar ik tegen de stroom oproeiend ben opgegroeid? Kneuzen. Geef mij mijn hond maar, die van mij de vrijheid krijgt om te doen wat goed is voor de samenleving.