Beam me up Scotty!

Een paar dagen geleden werd de column van Erwin Versteeg op deze website gepubliceerd en hij somde de prestaties van Rutte op. Prestaties, omdat Rutte de resultaten van zijn wanbeleid herhaaldelijk die kwalificatie geeft. Vermoedelijk spreekt hij die dwalingen zo vaak voor de spiegel uit dat ze in zijn oren op een gegeven moment klinken als prestaties.

Producten van een geërodeerd onderwijsstelsel

Rutte en zijn generatie genoten zijn producten van de in 1968 ingevoerde Mammoetwet, die tegen de zin van de echte experts in een klap een einde maakte aan een eeuw kwalitatief hoogstaand onderwijs met voortreffelijke schooltypen. Het onderwijs diende gedemocratiseerd te worden; iedere leerling moest eerst eenzelfde basis krijgen en kon daarna pas een definitieve keuze maken voor een bepaald schooltype. De rigoureuze hervormingen is het werk geweest van een kleine selecte kaste van onderwijspolitici en didactici, die vooral goed waren in het doordrukken van theoretische ideeën, waartegen iedere praktijk man en vrouw te hoop liep.   Het vernietigende oordeel kwam 40 jaar en 40 hervormingen later. Te laat. In februari 2008 oordeelde de Parlementaire Onderzoekscommissie Onderwijsvernieuwingen: “de overheid heeft haar kerntaak, het zekerstellen van de kwaliteit van het onderwijs, de achterliggende decennia ernstig verwaarloosd.” Het resultaat is dagelijks te zien bij Kabinetten, Parlement en Overheidsinstellingen. Gevuld met personen die geen verantwoording willen afleggen en geen verantwoordelijkheid willen dragen. In de parlementaire gangen is “het spijt mij” dagelijkse routine geworden.

De hoofdschuldigen, de opvolgende Ministers en staatsecretarissen, ontkenden hun betrokkenheid of maakten zich schaars. Niemand legde verantwoording af en weigerden de verantwoordelijkheid te nemen. In feite een instelling die we al decennia herkennen als staatszaken fout gaan. Rien Segers (hoogleraar bedrijfscultuur aan de Rijksuniversiteit Groningen) constateerde in 2009 dat mocht Nederland gedreven door die instelling van bewindslieden niet willen resp. niet in staat zijn om het onderwijsstelsel kwalitatief op te waarderen, het gevolg zou zijn dat negatieve trends op het gebied van 13 competiviteitsindicatoren niet bijgesteld zouden worden zoals arbeidsethos, energievoorziening, Infrastructuur,  internationalisering/nationalisering, medische voorzieningen, militaire macht, multiculturele structuur, nationale instituties, onderwijs, technologische vernieuwing, werkgelegenheid, welvaart en soft powers. 

Kijk waar we nu staan met die 13 competiviteitsindicatoren? Arbeidsethos: afhankelijk bevolkingsroep; energievoorziening: onbetaalbaar geworden voor lage en midden inkomens; infrastructuur: groeiende filevorming, woningnood, ruil van beton en cement voor cultuur; internationalisering/nationalisering: dreigende omvolking, groei criminalisering, toenemend geweld tegen LBGHTI gemeenschap; medische voorziening: instorting van gezondheidszorg in termen van opvangcapaciteit, bedden en medisch personeel, duurdere medicijnen en verbandmiddelen; militair macht: afwezig; multiculturele structuur: mislukt; nationale instituties: ineffectief, ondoelmatig, kwaliteitsarm, groeiend gevoel van onveiligheid, klasse justitie; technologische vernieuwing: achterstand op buitenland; werkgelegenheid: twijfels; soft powers: onduidelijk; onderwijs: ingestort; welvaart: daling. Gezien de magere status van die 13 en de zorgelijke uitzichten had die kwalitatieve opwaardering van het Nederlandse onderwijsstelsel het speerpunt van het regeringsbeleid van de Kabinetten Rutte moeten zijn, maar die concentreerden zich liever op hobby’s als islamisering, energie transitie, klimaat e.d.

Rutte, product van een geërodeerd onderwijsstelsel

Bovenaan zijn lijstje met prestaties prijkt vanzelfsprekend zijn gepassioneerd opvoeringen in het Europese huis in Brussel waarbij hij het dedain vertoont om andere lidstaten de les te lezen en voortdurend de wensen van de Nederlandse samenleving terzijde te schuiven. Uitvoeringen waarvoor hij klaterend applaus ontvangt uit de Brusselse burelen. Rutte behept met de dominee instelling van eeuwen geleden heeft het lef om Oost-Europese lidstaten te kapittelen voor de manier waarop die staten economische gelukszoekers uit andere delen van de wereld buiten hun grenzen willen houden, de manier waarop ze de door Soros gesponsorde propaganda invloed van de LHBGTI gemeenschap willen marginaliseren en de nationale wetgeving boven de ondemocratisch tot stand gekomen Europese wettelijke regelingen stellen.

Door zijn onbegrijpelijke dwalingen verwelkomt hij vertegenwoordigers van een ideologie die de LHBGTI gemeenschap verbaal en fysiek aanvalt, versnelt hij de demografische scheefgroei a.k.a omvolking van de Nederlandse samenleving en verkwanselt de verworvenheden van de democratie. Die vertegenwoordigers worden in de watten gelegd met geld die hij steelt uit de staatskas. Stelen is de juiste term, omdat hij degenen die de schatkist vullen niet heeft gevraagd of hij de inhoud mag gebruiken voor het compenseren van de negatieve effecten van het binnenhalen van nieuwkomers en Nieuwlanders. Bovendien is in het decennium Rutte de binnenlandse en buitenlandse veiligheid op een zodanige manier aangetast dat de krijgsmacht zijn grondwettelijke taken niet meer kan uitvoeren, Nederland het drugscentrum van Europa is geworden en diverse gekleurde bendes elkaar de tent uit vechten en niet-criminele tegenstanders standrechtelijk neerschieten.

En dan de Toeslagen affaires met een s, omdat er meer zijn dan de affaire die gezinnen uitelkaar heeft geslagen, tienduizenden tot wanhoop heeft gedreven, een onbekend aantal personen tot zelfmoord heeft aangezet en duizend plus kinderen uit huis deed plaatsen. Voorwaar een prestatie van formaat, iets waarop ze in Den Haag blijkbaar ontzettend trots op zijn. Dat beeld blijft bij de doorsnee Nederlandse man en vrouw hangen, want het is onverklaarbaar dat een groep bewindslieden om die affaire naar huis wordt gestuurd, de voorman tegen de muur wordt gespijkerd en die groep bewindslieden nog steeds door regeert alsof er niets aan de hand is geweest. Sterker nog in een nieuw Kabinet weer mogen aanschuiven aan de regeringstafel om opnieuw te mogen demonstreren ongeschikt te zijn om de Nederlandse samenleving uit het internationale politieke drijfzand te gidsen.

Mogen, omdat de regelkringen rond Rutte niet gehinderd worden door 150 kwebbelende en ruziënde personen die doorlopend verveeld op hun smartphones turen naar iets uitdagender dan het pandemonium dat zich bij de interruptie afspeelt en zich alleen van hun stoelen lijken te verheffen als het rode lichtje op de Tv camera’s aan floepen. Ik weet niet welke instrumenten het parlement heeft om een stokje te steken voor de activiteiten van die bundel brekebenen die gewoon kunnen doorgaan met het uitspreken van regenteske teksten, doorgaan met veel dedain neerkijken op actieven en postactieven die hun inkomen genereren en doorgaan met grondwet verkwanselende en brokkemakende activiteiten.

Wegwezen!

Het zijn slechts een paar van de dwalingen van deze verwarde man die zich presenteert als de redder des vaderlands, maar in de praktijk Nederland naar de rand van de afgrond aan het duwen is. Het wordt tijd dat we in Den Haag eindelijk de kreet te horen krijgen “Beam me up, Scotty” en Nederland eindelijk verlost wordt van deze verwarde man uit Den Haag. Zelf zal deze schaamteloze, met veel dedain gevulde man die beslissing niet nemen. Ook het parlement heeft niet de moed de man voorgoed de mond te snoeren en dus zal de samenleving hem daartoe moeten dwingen.