Ik heb geen verstand van autoracen, maar sinds de jonge Verstappen furore maakt in deze sport kijk ik er graag naar. Gisteren werd onze jonge landgenoot, leider in de stand om het wereldkampioenschap, van de baan getikt door een roekeloze actie van zijn grootste concurrent, de Brit Lewis Hamilton. Verstappen overleefde de moordaanslag ternauwernood en lag nog in het ziekenhuis toen Hamilton al feest vierde en zichzelf ‘geweldig’ vond.
Daar zullen meer landgenoten met gemengde gevoelens naar hebben gekeken. Volgens de kenners van deze sport haalde Hamilton een actie uit die absoluut roekeloos was – misschien wel wanhopig want de Britse coureur lijkt dit seizoen totaal geen partij voor Verstappen. De Nederlandse coureur lijkt meer talent te hebben dan veelvuldig wereldkampioen Hamilton en beschikt dit seizoen bovendien eindelijk over een behoorlijk competitieve raceauto. Die is weliswaar minder snel dan de Mercedes van Hamilton, maar Verstappen compenseert dat ruimschoots met zijn talent en zaagt zodoende aan de stoelpoten van de regerend wereldkampioen. Zonder strijd win je geen titels, maar om je concurrenten dan maar van de baan te rijden, is in deze gevaarlijke sport niet minder dan een moordaanslag: Verstappen kreeg gedurende zijn ontmoeting met de bandenstapels een kracht van maar liefst 51G te verwerken. Misschien is er een (voormalig) piloot van de Luchtmacht onder de lezers: die kan u vertellen dat gewone mensen dat normaal gesproken bekopen met een handicap vanwege hersenschade.
Hamilton won de race ondanks een (veel te lage) tijdstraf van 10 seconden voor zijn capriolen, haalde zodoende het maximale aantal punten en Verstappen bleef met lege handen achter terwijl het nog maar afwachten is of de Nederlandse coureur over twee weken weer van de partij zal kunnen zijn. Omdat op het vervangen van onderdelen tijdens het lopende seizoen door de organisatie een straf is gesteld (zoals achteraan moeten starten) heeft Hamilton dus een flinke stap gezet in zijn jacht op de titel. De prijs die onze landgenoot daar fysiek voor zou moeten betalen was nog niet bekend, maar zelfs dat weerhield Hamilton niet om uitbundig feest te vieren en te benadrukken dat hij en zijn team toch wel “erg goed bezig waren geweest” dit weekeinde. Het tekent het karakter van de Britse coureur, die zich overigens vaak en fanatiek als BLM-activist en bijzonder ‘woke’ laat kennen.
Knielen
Het gaan zitten op een knie, vaak tijdens het spelen van het volkslied, is in de sportwereld uitgegroeid tot een symbool van protest tegen racisme en racistisch geïnspireerd geweld. Het werd in 2016 geïntroduceerd door American footballer Colin Kaepernick en kreeg in de afgelopen periode in veel sporten navolging, vooral naar aanleiding van de dood van de zwarte Amerikaan George Floyd – die door politiegeweld om het leven kwam – wat de Black-Lives-Matter (BLM) beweging een enorme boost gaf. George Floyd overigens, stond te boek als een notoire crimineel, maar van diens status op dat terrein is door vrijwel geen enkel medium gewag gemaakt.
Na een langdurige pauze vanwege de coronacrisis, startte het Formule-1 seizoen weer op 5 juli 2020 met de Grandprix van Oostenrijk. Hamilton, zelf deels negroïde, wenste bij de start eenzelfde ‘statement’ te maken, door voorafgaand aan de race samen met alle andere coureurs op één knie te gaan zitten. Voor de race had Hamilton zijn opvattingen en bedoelingen nog eens uitgelegd aan zijn collega’s. Daarbij zei hij onder meer dat ‘wie er stil blijft, over het algemeen medeplichtig is’. Enkele van de coureurs echter, waaronder de Nederlander Max Verstappen, knielden uitdrukkelijk niet en bleven staan. De jonge coureur uit Limburg had eerder al aangegeven niet te zullen knielen: “Ik ben erg betrokken in de strijd voor gelijkheid en tegen het racisme”, verklaarde Verstappen desgevraagd. “Maar ik geloof dat iedereen het recht heeft om zich te uiten op een tijd en manier die bij hem past. Ik zal vandaag niet knielen, maar ik respecteer en steun iedere persoonlijke keuze van een coureur.”
Divers en inclusief
Na afloop van die race in 2020, verklaarde Hamilton op het sociaal medium ‘Instagram’ het volgende:
“Vandaag was een belangrijk moment voor mij en alle mensen die werken en hopen op verandering. Voor een meer gelijkwaardige en rechtvaardige samenleving. Ik krijg misschien kritiek in de media en elders, maar deze strijd gaat over gelijkheid, niet over politiek of promotie. Voor mij was het een emotioneel en aangrijpend hoofdstuk in de voortgang om van F1 een meer diverse en inclusieve sport te maken. Ik wil een betere toekomst voor onze generatie en degenen na ons. Er moet zoveel gebeuren. Niemand is perfect, maar als we allemaal meedoen en ons steentje bijdragen, kunnen we verandering zien. Ik geloof dat echt. Bedankt aan mijn team voor hun ongelooflijke steun en hard werken dit weekend en bedankt aan iedereen die heeft gesteund. Laten we blijven pushen, jongens. Zie je volgende week. Love.”
#EndRacisme #BlackLivesMatter
Alhoewel dit op het eerste oog een gematigde verklaring lijkt, bevat het toch één element waarmee Hamilton het knielen tot een politiek instrument maakt; de zin ‘Voor een meer gelijkwaardige en rechtvaardige samenleving’. Hamilton spreekt zich uit over de vorm van de samenleving zoals hij die voor zich ziet en dat is natuurlijk in het bijzonder een uitspraak met een politieke lading. Het vormgeven van de samenleving is bij uitstek een opdracht van de bevolking aan hun vertegenwoordigers in het parlement en de regering. Een boodschap overigens, die hij in de opvolgende zin direct ontkent: “Ik krijg misschien kritiek in de media en elders, maar deze strijd gaat over gelijkheid, niet over politiek of promotie.” Maar de strijd ging toch over de vermeend andere behandeling van mensen met een andere kleur in met name Europa en de USA?
Strijd
Dat Hamilton wil strijden voor een rechtvaardige samenleving is op zichzelf nobel, maar op hen die dat doen, rust dan tenminste de morele plicht om daar ook zelf in de praktijk nadrukkelijk blijk van te geven. Met het overhoop rijden van een concurrent in de strijd om het kampioenschap is aan die verwachting natuurlijk totaal niet voldaan en dat zet het nobele streven van Hamilton op maatschappelijk terrein, in een heel bedenkelijk daglicht. En dat is iets wat we voortdurend zien; de voorvechters van maatschappelijke verbeteringen verdienen zich een (financiële) slag in de rondte, juist omdat zij in dat veld werkzaam zijn. Als henzelf dat beter uitkomt, duwen zij anderen genadeloos in desnoods een rolstoel. Dat maakte de meer dan onsportieve Hamilton wel op zijn minst duidelijk.
De Britse coureur heeft zichzelf, de autosport en de sport in het algemeen, evenals de Black Lives Matter beweging een enorme schade toegebracht. Dat laatste is overigens prima, want het gaat activisten als Hamilton beslist niet om gelijke kansen, maar om betere uitkomsten voor henzelf. Logisch: als de kansen gelijk zijn, dan rijdt Verstappen zo ver voor Hamilton uit dat er voor onze landgenoot zelfs nog tijd overblijft om onderweg op zijn gemak een kopje koffie te drinken…
Is het voor Hamilton soms niet zo, dat OOK ‘white lives matter’? Zo in de geest van Orwells ‘Animal Farm’: all pigs are equal, but black pigs are more equal than others? Inderdaad is dat aantikken van Verstappens wiel, hoewel Hamilton voldoende ruimte kreeg, op te vatten als een poging tot moord. Zo zie ik het ook. Hamiltons misdaad is rijp voor de burgerrechter, zoals enige tijd geleden de daad in de sprint van ene wielrenner, genaamd Dylan Groenewegen. Toen in de V.S. iemand een protestbordje omhoog hield bij een tegendemonstratie tegen BLM met als opschrift: ‘All lives matter’, werd zij aangevallen. Communisten zijn sowieso niet echt voor gelijkheid, gezien de weelde waarin die varkens steevast ba(ad)en.
ba(ad)den