Die vrijheid van ons, wanneer krijgen we die nu eigenlijk weer eens terug? Nadat in februari 2020 de eerste coronabesmetting werd geconstateerd, namen de besmettingen snel toe en in maart 2020 nam de regering de eerste maatregelen, waaronder een ‘intelligente lockdown’.
Die ‘lockdown’ was een goede en begrijpelijke maatregel. Het virus was onbekend, de mortaliteit ook en eigenlijk was er ook wel een soort van verlammende onzekerheid, van angst zo u wilt. Op zulk een moment is voorzichtigheid geboden en terecht ondervond de overheid royale steun en medewerking van de bevolking. Naarmate de kennis toenam, werd ook bekend dat de mortaliteit zienderogen afnam; artsen slaagden steeds beter in de behandeling van soms werkelijk doodzieke patiënten. Ook werd duidelijk dat een aantal duidelijk definieerbare groepen een groot risico liepen: corpulente mensen en mensen boven de 50 jaar of een combinatie van beide. Jongeren konden het virus echter wel verspreiden en de geringste onvoorzichtigheid zou het aantal patiënten zodanig opstuwen dat de gezondheidszorg in ons land het niet meer aan zou kunnen.
We zijn, als rijk land waarin miljarden subsidies worden rondgestrooid alsof het confetti is, ook na ruim een jaar kennelijk niet in staat geweest de gezondheidszorg aanmerkelijk te verruimen. Dat klinkt een beetje alsof we in geval van oorlog er na een jaar nog niet in zijn geslaagd om te mobiliseren. Wel is dit land in staat geweest om windmolens te plaatsen en miljarden kubieke meters boomhout te verbranden (in het kader van het milieu; u begrijpt dat) en zelfs om CDA politicus Pieter Omtzigt te ‘sensibiliseren’. Hij zit tenminste ziek thuis en dat is maar goed ook want voor je het weet staat er ene Volkert van der G. achter hem. Ach ja: tussendoor heeft het ‘betere deel van ons land’ ook nog tijd gevonden om een plaatje te bekritiseren. Een plaatje met daarop het logo van Bevrijdingsdag – de bekende hand met fakkel – maar in plaats van het woordje ‘viering’ stond er ditmaal ‘herdenking’ en voor 2020 was een overlijdenstekentje. Weinig bijzonders, maar meeondertekent door het FvD, dus de ‘beteren’ vlogen in de gordijnen en kaapten en passant de bevrijding voor eigen gewin.
Zelfs deze 5 mei, Bevrijdingsdag, hebben we evenals vorig jaar ingetogen gevierd en dat is wel terecht, want de vrijheid is al een tijdje weg en of die ooit nog weer terugkomt is de vraag. Veel haast maakt de regering vooralsnog niet en kennelijk hebben zijzelf in het Torentje op een bescheiden wijze 4 mei gevierd, als kroon op hun voorlopige beknottings-succes. Dat viel de beteren nog niet op.
Met noodwetten en aanvullende regelgeving zijn de grondwettelijk gegarandeerde vrijheden opzij gezet en of die vrijheden worden hersteld is klaarblijkelijk niet meer aan het parlement. Zij volgen slaafs, met véél partij- last en ruggespraak de fractiediscipline en horen aan het eind van de dag hoe zij dienen te stemmen (dat is een bewijs van mijneed, dus ik zou zeggen: ophoepelen). Daarbij maakt het niet uit of het de fracties van VVD, GroenLinks, PVV of FvD zijn. Allen doen aan het circus mee.
Waarom niet iederéén dat herdenkingsplaatje heeft ondertekend, is mij daarom een raadsel. We laten onze vrijheid, die zo duur betaald is, toch niet kapen door een stelletje als ‘groengelovigen’ die eigenlijk communisten zijn? Die net als Stalin, Mao, Pol Pot en andere onfrisse figuren meer dan 100 miljoen mensen in vredestijd over de kling hebben gejaagd of opgesloten?
Die vrijheid hè: wanneer krijgen we die terug? Of zullen we afspreken dat we die anders op 1 juli gewoon terug pakken?
Wij agenderen 1 juli…