Ach, Wat lèg ik Toch te Draume!

Politie is intern in debat. Zo, dacht ik onmiddellijk: dat is een stap vooruit maar verderop in het artikeltje kwam de aap uit de mond, want “de samenleving wordt steeds meer divers en men verwacht dat de politie dit ook wordt. Tijdens de BLM-demonstraties werd dit ook al duidelijk – de neutrale houding van de politie werd niet altijd nageleefd doordat sommige agenten besloten mee te doen aan het knielen voor solidariteit”.

U leest het goed, omdat de samenleving steeds meer divers wordt, moet de politie die trend (tenminste als sprake is van een trend) volgen en vertalen in innerlijke en uiterlijke herkenbaarheid. Want men verwacht dat. Dan komt de onderbouwing: er waren agenten die bij een BLM demonstratie knielden uit solidariteit; er zijn agenten die iftars bezoeken en zich laten bewieroken door islamitische geestelijken.

Knielen uit solidariteit? Knielen is een uiting van geknecht willen worden, een signaal van onderdanigheid. Bogarde, een van de leden van het training- en coaching team van Ajax zei het twee decennia geleden kort en krachtig: ”deze neger knielt voor niemand” en boy o boy had die man het bij het rechte einde. Neutraliteit? Als ik kijk naar het divergerende optreden bij gelijksoortige demonstraties en ongelijke behandeling van politici en segmenten van de samenleving dan is die neutraliteit allang een gepasseerd station.

Solidariteit met de gezagsgetrouwe en de wetvolgende doorsnee burger? Het gros van het politiekorps – inbegrepen de bovenbouw van die organisatie – weet niet eens hoe ze daar inhoud aan moeten geven. De bovenbouw van het politie apparaat is gepolitiseerd en laat zich soufleren door politici en voert hun wensen uit. De ene demonstratie wordt met harde hand en een overkill aan mensen uit elkaar geslagen; een andere demonstratie waarbij vernielingen, fascistische en racistische kreten de gebruikelijke routine zijn geworden, wordt met een fluwelen handschoen aangepakt. Omdat het de desbetreffende burgemeester – gelet op het politieke gedachtegoed – beter uitkomt. De media staan vol van voorbeelden van die observatie.

“Ik verwacht dat de
politie zijn werk doet”

Wie is dan die men? Voor mij hoeft het niet. Ik verwacht dat de politie de veiligheid van de samenleving bewaakt en in stand houdt. Ik verwacht dat de politie bij de taakuitvoering autoriteit heeft en niet snel naar het wapen hoeft te grijpen om de eigen veiligheid te waarborgen. Ik verwacht dat agenten zich niet laten molesteren door verkeerd of niet opgevoed straattuig. Ik verwacht dat de politie door ideologische segmenten afgekondigde no-go gebieden, binnengaat om de wet te handhaven. Ik verwacht dat de politie zijn werk doet en niet herhaaldelijk een of meerdere pelotons ME’s opgetrommeld moeten worden om de klus te klaren.

Ik verwacht dat de politie zijn selectienormen aanscherpt en die niet naar beneden bijstelt om maar voldoende mensen in het blauw te hebben. Ik verwacht dat het streven naar diversiteit en inclusiviteit niet ten koste gaat van de kwaliteit en dus mijn veiligheid op straat en in mijn woning. Ik verwacht dat boven- en benedenwereld niet kunnen en zullen samenvloeien in een veiligheidsapparaat als de politie. Ik verwacht dat het politieapparaat doet waarvoor het geld krijgt uit de schatkist. Ik verwacht dat de politie de misdaad in al zijn vormen en kleuren bestrijdt. Ik verwacht dat politieautoriteiten ophouden met politieke ideeën te incorporeren in het takenpakket van de politie. Ik verwacht dat het politie apparaat zijn stinkende best gaat doen Nederland te verlossen van zijn etiket met de tekst “Narcostaat en afvoerputje van Europa”.

En die politieautoriteit die bij WNL de tekst uit zijn mond liet rollen “Politie is intern in debat” zou ik willen verwijzen naar het motto van de Rotterdamse en Amsterdamse havenarbeiders uit het verleden: “poetsen en niet lullen”. Ga aan het werk, maak je handen vuil, herstel de autoriteit van Oom en Tante agent en herstel orde en rust in alle wijken van Nederland. Als dat structureel gerealiseerd kun je je druk maken over uiterlijkheden.

Mag ik dat zeggen tegen die man in zijn mooie politiepak? Ja, dat mag ik zeggen, per slot van rekening draag ik als belastingbetaler bij aan de financiering van zijn organisatie. Ik hoop niet dat ik als Hagenaar mee moet blijven brullen met Harry Klorkestein.


Deel dit:
0 0 stemmen
Artikel waardering
Abonneer
Laat het weten als er

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties