“This is not, from my perspective, a climate change story as much as it is a story about greed and mismanagement over the course of decades…It’s [about] neglect and a desire to protect not public safety but profits”. Die tekst liet de Gouverneur van de staat Californië op 22 oktober 2019 uit zijn mond rollen. Een typisch politieke tekst om de oorzaak van stroomuitval en bosbranden niet te verbinden met de effecten van zijn klimaatbeleid, maar de schuld daarvan in de zakken van de grootste Californische energieleverancier Pacific Gas & Electric (PG&E) te schuiven.
Natuurlijk is het evident dat het gebrek aan investeringen en exploitatie aan de basis van stroomuitval en bosbrand liggen, maar de vraag die vervolgens luidt is: hoe komt dat PG&E in gebreke is gebleven? Komt dat door wanbeleid en het gebrek aan adequate maatregelen of komt dat door het gebrek aan financiën om het voorliggende energiebeleid om te zetten in effectieve maatregelen om bosbranden en stroomuitval te voorkomen? Nu deze gouverneur Gavin Newsom de schuldvraag uit het politieke naar het private domein heeft geschoven en Newsom sinds zijn aantreden meerdere keren de plank mis heeft geslagen (vervoerbeleid, daklozen, vuilophoping, onderwijs, gezondheidszorg, oplopende criminaliteit door illegalen in veilige haven steden, budgettekort) is het vanzelfsprekend dat diverse onderzoeksjournalisten zich op de bovenstaande vragen hebben geworpen.
Renewable Energy Mandate (REM)
Voor een onderzoek naar de schuldvraag vormt de REM het gewenste vertrekpunt. Immers de REM eist dat stroomleveranciers 33% van hun stroom dekken met wind en zon in 2020, 50% in 2030 en 100% in 2045. Een nuchter denkend mens beseft dat dit onhaalbare doelen zijn. Niet de politici in Californië en daarom moet worden getwijfeld aan hun realiteitszin. De consequentie van het in de overdrive zetten van de energietransitie is het verleggen van prioriteiten van onderhoud en verbetering, van de bestaande verouderde energie infrastructuur naar de overgang van fossiel naar wind en zon energie. Het effect? Veroudering van het bovengrondse (door het schuiven van aardplaten) transportsysteem, kans op breuken en uitval van bekabeling en in het verlengde bosbranden door het niet boomvrij kunnen maken van de omgeving van het transportsysteem. In 2017 werd Californië geteisterd door vier opvolgende grote bosbranden[1]. Het klimaatbeleid resulteert in Californië in onveiligheid en ongemakken van de samenleving.
James Callagher, een Republikeins lid van het Californische Lagerhuis, heeft vastgesteld dat PG&E in 2017 60% meer dollars aan groene energie heeft uitgegeven dan aan onderhoud van zijn infrastructuur. Die lijn is in 2018 doorgetrokken. PG&E besteedde ruim M$500 aan kortingen op stroomkosten van energiegebruikers met een smalle beurs en M$125 aan het weerbestendig maken en doelmatigheidsverbeteringen van de energie-toelevering in gebieden met inwoners met een laag inkomen. Om aan Staatswensen tegemoet te komen investeerde de energieleverancier nog eens M$130 om in drie jaar 7500 oplaadpunten voor elektrische voertuigen te installeren en geeft voertuigbezitters een $ 800 schone energie bonus als ze van fossiel naar stroom overgaan.
Analisten van de Committee for a Constructive Tomorrow (CFACT) verwijten Newsom c.s. dat de REM stroomleveranciers dwingt het deel van hun budget bestemd voor verbeteren en onderhouden van de infrastructuur, te moeten besteden aan het klimaathobbyisme van Newsom c.s. Deze analisten staan overigens niet alleen in hun kritiek op het Californische politieke establishment. CFACT onderstreept dat PG&E in 2012 de California Public Utilities Commission (CPUC) heeft gevraagd om de kostprijs te mogen verhogen, waardoor een buffer van $4,8 miljard kon worden gevormd om de sterk verouderde transportinfrastructuur te kunnen verbeteren en gevaarlijke brandstofopslag te verwijderen. Het verzoek werd slechts voor de helft ingewilligd met de eis dat het energiebedrijf miljoenen moest besteden aan de door de staat opgelegde aanschaf van groene energie.
Versloft onderhoud aan bossen
Decennia lang heeft Californië het onderhoud aan bosgebieden bewust laten versloffen. Andere speerpunten eisten het grootste deel van het budget op. Afgevaardigde Tom McClintock heeft jarenlang geroepen dat het decennia lange gebrek aan doeltreffend en doelmatig milieubeleid, tijdrovende en geldverslindende rechtszaken van en door klimaat en milieu activisten en het gebrek aan adequaat beheer van staats – en federale bosgebieden oorzaken zijn dat Californië vol ligt met dood hout en stervende bomen die snel vlam kunnen vatten. Op zijn website schrijft de afgevaardigde:
“ Excess timber comes out of the forest one way or the other: it is either carried out or it burns out,” ….beginning in the 1970s, Congress began enacting laws such as the National Environmental Policy Act and the Endangered Species Act, [resulting in] once healthy and well maintained federal forests consigned to a policy of benign neglect, … placing increasing tracts of land off limits to forest management, allowing our forests to become dangerously overcrowded and overgrown…..the Sierra now has four times the timber density that the acreage can support,…in this overcrowded and stressed condition, our trees become susceptible to drought, pestilence, disease, and ultimately, catastrophic wildfire. Ironically, the endangered species in whose name we have imposed these misguided policies are even bigger losers than the human population.”
Jay Lehr, Ph.D., een beleidsanalist van de International Climate Science Coalition, gaat een stap verder:
“Forest fires are nothing new and, under proper circumstances, can be beneficial…but over the past few decades, California’s forests have been horribly mismanaged, adding fuel to every fire by not allowing appropriate logging and the removal of deadwood, due to environmental groups wanting nature left alone….the tragic results speak for themselves”.
Uit het bovenstaande blijkt dat de schuldvraag niet alleen bij energieleveranciers gelegd moet worden, maar dat de beleidsbepalers in Sacramento net zo schuldig, sterker: meer schuld hebben aan de rampen dier Californië de afgelopen jaren teisteren. Gezien de REM, financiële problemen van diverse energieleveranciers en het nog steeds niet aangetrokken onderhoud aan bosgebieden, zullen bosbranden en stroomuitval ook in de komende jaren aan de orde zijn. Als de eisen van de REM niet worden bijgesteld, is de oplossing van deze problematiek nog ver weg. Als een echte politicus heeft Newsom de schuld snel doorgeschoven; er staan nog meer beren op de weg!
Politiek gezever
Wellicht was het beter geweest als Newsom eerst in de spiegel had gekeken en de oorzaken van die bosbranden en stroomuitval aan een diepgaand onderzoek had laten onderwerpen en niet voor de gemakkelijkste optie had gekozen. Wanneer je kijkend door een koker koste wat het kost het klimaat wil redden, kan dat in de meeste gevallen ten koste gaan van milieu en de daarin levende flora en fauna. In Californië heeft dat kokerbeleid geresulteerd in de dood van dieren en planten en het verlies van mensen en infrastructuur. Het heeft geleid tot een groeiende angst voor rampen en onzekerheid over de leefbaarheid van de Californische omgeving.
Gelukkig
hebben wij de Oostvaardersplassen, waar we kunnen experimenteren met de
leefomgeving van dier en plant.
[1] Twee bosbranden in de wijngebieden in het Noorden in oktober; Thomas en Ventura bosbranden in het zuiden in december.
.