Het is nu duidelijk waarom de Democraten de nadruk leggen op migratie en klimaat. De onlangs gehouden verkiezingen in Virginia hebben bevestigd dat klimaat, massamigratie, demografische verschuivingen (een deftiger term dan omvolking) en de herstructurering van kiesdistricten in de geest van Obama´s AG Eric Holder de oorzaak zijn geweest van electorale veranderingen. Daardoor hebben de Democraten in Virginia de absolute meerderheid gekregen. Die methodiek willen de Democraten ook doorvoeren in de rode staten waar Republikeinen nog heer en meester zijn. Meer mensen uit derde wereld landen die op een legale en illegale manier potentiële kiezers voor de Democratische Partij zullen zijn.
Meer mensen, meer CO2 emissie?
Democratische politici hebben daarom het idee geopperd om migranten uit landen met een lagere CO2 emissie dan de USA te importeren. Uitgaande van de veronderstelling dat de mens verantwoordelijk is voor de CO2 uitstoot, kun je je afvragen of het logisch is om meer mensen naar een land te brengen waar de uitstoot per hoofd van de bevolking hoger is? Hebben ze onderzocht waarom de CO2 emissie per hoofd van de bevolking in die landen lager is? Zou het misschien het gebrek aan westerse verworvenheden zijn? Niet alleen in de USA roepen politieke fanatici dat de deuren opengegooid moeten worden, daarbij de negatieve gevolgen voor welvaart – en/of verzorgingstaat negerend. Ook in Europa zoals in Nederland en Duitsland is de omvolking al een tijd gaande en wordt de CO 2 emissie aangezwengeld. Immers meer mensen, meer CO2 uitstoot.
Hoe valt dat te rijmen met de uitspraken van Hollywood sterren, Democratische politici en Koninklijke kopstukken die geen of minder kinderen willen om te voorkomen dat nog meer mensen meer CO2 gaan uitstoten en daardoor de opwarming van de aarde stimuleren. Is de stimulering van abortie niet daarop geschoeid? Vervolgens laten ze in hun eigen land massa´s migranten toe, die de CO2, stikstof, ammoniak en PFAS uitstoot en depositie in een hogere versnelling kunnen schakelen?
In de USA presenteerde Justin Haskins de term klimaatvluchteling in de discussie over de combinatie klimaat en migratie. Haskins ging in een interview voor FoxNews dieper in op “the concept of bringing in so-called climate migrants represents a schizophrenic approach from leftists who purportedly care about the environment”. De term klimaatvluchteling is al een keer eerder in Nederland aan de orde geweest. Weliswaar in een andere context dan die Haskins gebruikt, maar de term is niet onbekend. In de USA is Sanders, een van de Democratische kandidaten, op de proppen gekomen met die term. De man heeft het onzalige voorstel gedaan om 50.000 migranten op te nemen uit derde wereld landen die zeggen huis en haard door klimaatinvloeden te moeten ontvluchten.
Klimaatvluchteling?
De migratiekenner plakt het etiket van klimaatvluchteling vooral op het voorhoofd van de Afrikaanse migrant. Voor een bepaald percentage van de Afrikaanse samenlevingen is klimaat echter niet de ware drijfveer om te verkassen. Oorlogsgeweld misschien? Een groot aantal Afrikaanse staten staat op de lijst van veilige landen en oorlogsgeweld is vanuit die invalshoek ook niet de echte reden om huis en haard te verlaten. Veilig, maar zonder zicht op een hoopvolle toekomst en dus liggen de redenen om weg te trekken in het verlengde van die observatie. Samenlevingen die worden gekarakteriseerd door diepgewortelde structurele corruptie, zelfverrijking van politieke elites en hun achterban, gebrek aan economische ontplooiingsopties door het gebrek aan industriële mogelijkheden versterkt door een bij tijd en wijle explosieve bevolkingsgroei. Daarom werken landen van melk en honing en tolerante transparante samenlevingen andere kant van de Middellandse Zee als een economische magneet op de Afrikaan op zoek naar een betere en stabielere toekomst. Niet het klimaat, maar het economische vooruitzicht is de reden voor de migratie. Desondanks heeft de westerse politieke inventiviteit gezorgd voor het toevoegen van de klimaatmigrant aan de bestaande migranten categorieën.
Op de website www.eoswetenschap.eu staat een interessant artikel over de relatie klimaat en migratie met de titel “Noem deze migranten geen klimaatvluchtelingen”. In het artikel legt Lore van Praag, socioloog aan de Universiteit van Antwerpen, uit waarom prudent met die relatie omgesprongen moet worden. Volgens Van Praag is de term klimaatvluchteling om een aantal redenen misleidend. Geleidelijke en toekomstige veranderingen in de natuurlijke omgeving door een klimaatverandering worden vaak niet als zodanig (h) erkend; veel migranten hebben bijkomende redenen om de woonplaats de rug toe te keren en vooralsnog ontbreekt een internationaal juridisch kader voor de term. Met de identificatie wordt gesuggereerd dat de groep erkende vluchtelingen moet worden uitgebreid, maar die bescherming is op heel wat categorieën niet van toepassing: Personen die na een overstroming of orkaan tijdelijk hun woonplaats moeten verlaten, maar niet lang daarna terugkeren bijvoorbeeld
“Een grote meerderheid van wie have en goed moet achterlaten door veranderingen in de natuurlijke omgeving komt niet in aanmerking voor erkenning en rechtsbescherming, aldus Van Praag. Dat geldt ook voor individuen die in gemeenschappen leven waarin niet iedereen even hard wordt getroffen door klimaatrampen. Een boer die door een overstroming zijn akker vernietigd ziet, lijdt daar meer onder dan een boekhouder van wie de kelder enkele uren onder water staat. ‘Doorgaans zijn de kwetsbaarste leden van een gemeenschap de grootste slachtoffers’, zegt Van Praag. ‘En net zij hebben dikwijls de middelen niet om te migreren.’ Die groep zit gevangen in hun eigen ellende en die immobiele groepen kunnen alleen geholpen worden in hun eigen omgeving. Dat heeft ook een gunstige keerzijde: Als de omstandigheden verbeteren door gunstige klimaatveranderingen of door een gerichte steunverlening hoeft niet van de grond af aan weer opgebouwd worden.
Migranten hebben bijkomende motieven om hun woonplaats de rug toe te keren en een daarvan is het boven geschetste negatieve toekomstbeeld. Er kunnen groepen mensen geïdentificeerd worden die door veranderingen in hun natuurlijke omgeving niet meer kunnen leven op de plaats waar ze vroeger woonden en het klimaat speelt bij het gedwongen verlaten van huis en haard een belangrijke, maar geen exclusieve rol. Daarom is van Praag van mening dat voorzichtig moet worden omgegaan met het identificeren van een migrant als klimaat vluchteling.
Achterhoede gevechten?!
De UN stelt middels zijn Global Pact dat de oorzaken van migratie bestreden moeten worden: armoede, gewapende conflicten, klimaatverandering. Alsof staten als Nederland in coalitie verband een wezenlijke bijdrage daaraan kunnen leveren? Hoe en waarmee? Met geld dat uit de schatkist rechtstreeks naar autocraten en despoten vloeit en geen soelaas biedt voor de armlastige, hongerende en dorstige bewoners zonder zicht op een optimistische toekomst?
Uit de commentaren op de inhoud van dit Globale Pact wordt duidelijk dat de UN en in haar kielzog de EU opnieuw proberen om illegale immigratie als fundamenteel mensenrecht te legaliseren. Bovendien worden alle migranten ongeacht hun intenties op een hoop gegooid. Het onderscheid tussen een economische migrant en een vluchteling verdwijnt, nationale wetgevingen afgestemd op dat onderscheid worden ‘void’ verklaard. Ineens zijn alle migranten allemaal legaal, omdat de UN gestuurd door het onderbuikgevoel dat als een mensenrecht wil erkennen. Grenzen die door nationale wetten worden getrokken vervagen en hebben geen betekenis als het de PC mens uitkomt. Opnieuw een probeersel om het ik voel en dus is het zo boven wetten te stellen, waardoor illegaliteit ineens de nieuwe legaliteit wordt.
Beschouwd door dat internationale prisma lijken professor van Praag´s waarschuwingen in Europa tegen dovemansoren gezegd en gezien de toonzetting van UN Global Pact en in diens kielzog de Marrakesh overeenkomst is een rechtsbescherming van de klimaatvluchteling een kwestie van tijd. De Democraten in de USA zullen een dergelijke stap toejuichen en zich voor volgende verkiezingen alvast rijk rekenen. Dat hangt ervan af. Waarvan? Van het stemgedrag van Afro-Amerikanen, Latino´s en vrouwen en gelet op het draaiende electoraat van de twee eerste categorieën kan het wel eens de verkeerde kant opgaan. Voor Europa en zeker Nederland, Duitsland en Zweden zal de omvolking in een hogere versnelling gezet worden. Misschien wordt het tijd voor de autochtone bewoners van die landen om uit te kijken naar een andere woonplaats.
.