Nadat de Amerikaanse media twee jaren lang ruim 90% van hun (zend-)tijd hadden besteed aan een ‘ad hominem’ campagne tegen Donald Trump, heeft zijn persoonlijke campagne van de laatste weken voorkomen dat de Democraten hun ‘tsunami’ konden realiseren. Met zijn succesvolle strategie belooft dat weinig goeds voor de Democraten in 2020.
Afb: Flickr
De Democraten hebben tientallen jaren de Amerikaanse politiek gedomineerd met hun brutale schier-communistische agenda die na hun verlies in 2016 doorsloeg naar een ongekend links extremisme dat hen de meerderheid in the House of Representatives geeft, maar Trump weet ook hoe het doel de middelen heiligt. Hoewel hij de door Obama in het slop geraakte economie weer op spectaculaire wijze ‘los trok’ en andere successen scoorde in het realiseren van zijn verkiezingsagenda, gaf hij daar nauwelijks aandacht aan in de afgelopen wervelwind-campagne door het gehele land. Integendeel, hij activeerde zijn achterban met de horde der illegale immigranten die onderweg is in Centraal Amerika.
Dat Trump daarbij het verwijt opliep weinig kieskeurig te acteren misstaat de betrekkelijk weinig scrupuleuze Democraten na hun wanvertoning bij de benoeming van Brett Kavanaugh in de Supreme Court als afsluiting van twee jaren van uiterst negatieve obstructie. Dit was ‘een koekje van eigen deeg’ en dat kan de altijd weer veel te nette Republikeinen behoed hebben voor een afstraffing door een hysterische tegenstander die niet anders deed dan Trump, en daarmee alle Republikeinse kiezers, als racisten, xenofoben en nazi’s af te schilderen, zoals ‘straathonden als Ted Kennedy, Joe Biden en Barack Obama al decennia lang presteerden. De grootste hond heeft nu laten zien dat er iemand is die terugbijt, en hard als het moet…
De nieuwe Democratische meerderheid in the House is de – magere – beloning, maar in de Senaat liepen de Republikeinen verder uit en daarmee voorkwam Trump een voor de Republikeinen potentieel demoraliserende ‘blauwe golf’. De Democraten hebben nog steeds niet door hoe zij Trump moeten aanpakken en dat zal een zegen blijken voor de verdediging van onze Westerse democratie tegen de communistische ondermijningscampagne. Zij haten Trump de man, maar kunnen hem niet losweken van Trump de succesvolle politicus cum president. Veel Republikeinen zijn evenmin gek op Trump de man, maar zoals zij in 2016 wellicht in eerste instantie wilden voorkomen dat de ene, intens gehate, discipel van Saul Alinsky de ander opvolgde, wilden zij nu kennelijk opnieuw voorkomen dat de losgeslagen Democratische ‘mob’ de macht in handen zou krijgen. De oude truck met het concrete gevaar van buiten deed het prima tegenover het ideologische gejammer der linkse extremisten die van deze tussentijdse verkiezingen, meer dan ooit, een referendum over Trump wilden maken, waaraan zij met de malafide media twee lange jaren hebben geploeterd.
Dat Trump dit, meer dan veel van zijn partijgenoten in de Washingtonse ‘swamp’, scherp in de gaten had leidde ertoe dat hij de afgelopen weken met zijn slopershamer het land introk en daarmee veel medestanders bij lokale verkiezingen een broodnodige steun in de rug gaf. Ook de pogingen der Democraten om illegale kiezers stemrecht te geven werkten als een boemerang tegen hen nadat Trump gesteld had dat drie miljoen illegale stemmers Hillary Clinton hadden gesteund.
Vandaag begint de verkiezingscampagne voor het presidentschap van 2020.
De situatie wordt gecompliceerd door de mogelijkheid voor de Democraten om in the House of Representatives nog negatiever en destructiever op te treden dan in de laatste twee jaren, maar tegenover alle mogelijke sabotage staat de vergrote Republikeinse meerderheid in de Senaat. Waar gaan wij heen?
De Amerikaanse economie groeit en bloeit met 650.000 nieuwe banen in de laatste drie maanden. Werkeloosheid is jaren niet zo laag geweest, maar de extreme linkse Democraten zullen er alles aan doen om een legislatieve blokkade te veroorzaken, overal nodeloze obstructie te plegen met ‘onderzoeken’ en uiteraard hun stokpaardje van de ‘impeachment’.
Trump zal al die provocatie overleven en is en blijft een ‘dealmaker’ die in staat is om een compromis te accepteren teneinde initiatieven voor nieuwe wetgeving niet vast te laten lopen. Democraten kunnen zich, het oog op 2020, niet permitteren om alleen maar dwars te liggen en zich verder schandalig te misdragen zoals bij de Supreme Court benoeming van Kavanaugh. Belastingwetten die mikken op verdere verbetering van de situatie van de middenstand zullen daarom waarschijnlijk op hun- schoorvoetende – medewerking kunnen rekenen.
Mochten zij verder dwars liggen dan kunnen zij erop rekenen dat Trump dit handig tegen hen uitspeelt terwijl de Democraten onderling toch al zo verscheurd zijn door Obama’s funeste erfenis. Trump heeft uiteindelijk het langste strootje getrokken.