Welke taal spreken ‘millennials’?

‘Millennials’ zijn een generatie, die zo te zien, niet te veel nadenken en zeker niet doordenken over politiek, over wie zij zelf zijn of waarin zij geloven. Voor hen is het van belang dat zij zich in iemand herkennen en daar sympathie voor kunnen voelen, zoals de duizenden wereldwijde ‘leiders’ op Facebook en Twitter die  v o l s t r e k t    n i e t s  te melden hebben, maar desondanks grote scharen ‘volgers’ hebben die veel duimpjes omhoog steken, omdat zij zodoende een vaag gevoel hebben ‘ergens bij te horen’. Het eigen brein op een stationair toerental, lekker rustig…

Afb: pixnio

Zij zijn een curieus product van de internet-era waar wij nu eenmaal niet omheen kunnen gezien hun grote getallen en het feit dat zij de komende generatie zijn die de arbeidsmarkt opstromen, zich in de politiek gaan mengen en daarmee de generatie van de toekomst vormen die onze wereld gaan scheppen. ‘Millennials’ hebben niet veel op met de traditionele politici die lang en breed oreren, daarvoor in de plaats tenderen zij te vertrouwen op hun gevoelens inzake ‘relatibility’ van de persoon in kwestie, ‘de capaciteit om iets voor de spreker te kunnen voelen’.

Omgekeerd geldt dat politici die al evenmin iets te melden hebben (de ‘leiders’) daarop kunnen inspelen en daarmee de verborgen boodschap van hun ‘dubbele lading’ des te beter uitdragen. Kijk naar een Yasser Feras, de marionet van zijn communistische ‘puppetmaster’ Duyvendak, die met zijn ‘Obama-act’ erop mikt om die ‘relatibility’ te activeren en zieltjes der slaafse ‘volgers’ te winnen in een slinks proces, zonder enige diepgang, dat puur stoelt op uiterlijk vertoon. Dat is het specialisme van Klaver, een gevaarlijk loze babbelaar omdat deze oppervlakkigheid bij de slachtoffers erin geslepen is en dus nog lang zal duren, terwijl oudere dames van de ‘bleeding hearts’-brigade hem ook al ‘zo’n aardige jongen’ vinden, zonder ook maar enig besef te hebben hoe deze kwaadaardige marionet hen beduvelt vanuit het laatste communistische bolwerk in ons land dat zich nu ook nog eens ‘kruisbestuift’ met de islam.

Wie wèl een doordachte ‘message’ heeft is Baudet en het is niet verrassend dat zijn kompaan Hiddema het ook bij jonger publiek goed doet door zijn ‘likeability-factor’ die de meeste oudere politici ontberen door ‘ouderwets’ gedrag in hun voorkomen en presentatie. Hun gebrek aan inhoud is niet zo relevant, maar de ‘aaibare, attractieve verpakking’ van een sympathieke persoonlijkheid ontbreekt. Voor millennials, die hun eigen taaltje spreken, moet e.e.a. ‘transparant’ zijn en ‘kwetsbaar’ en ‘authentiek’, maar vraag hen niet te veel diepgang of enig historisch perspectief, want daar is het onderwijs al jaren niet meer naar.

Het geheim voor de gevestigde politiek zit hem niet zozeer in een inhoudelijke agenda maar puur in het ontbreken van een gladde, gelikte presentatie van kandidaten met een ‘likeability-factor’ die aanslaat bij de jeugd. De klok tikt echter gestaag verder terwijl zij nog moeten leren om ‘menselijk en sympathiek’ over te komen en vooral toegankelijk te zijn in plaats van stijf en, vooral, niet betweterig als een Rutte die altijd praat als een automaat die op voorhand niet luistert.

Eén fenomeen dat speelt in die generatie is het ‘feminisme’ en de #MeToo-beweging die niet voor enige rationele discussie openstaat. Hoewel ik gelijkheid der sexen ‘vanzelfsprekend’ vind hoef ik maar te zeggen dat ik geen feminist ben en de boot is aan. De ingebouwde fout van #MeToo is het feit dat het ligt te rollen van vreugde in socialistisch ‘slachtofferschap’, terwijl het die slachtoffers juist veel meer een podium zou moeten geven. Maar nee, de linkse hysterie slaat weer eens toe en de schreeuwlelijken staan vooraan met verhalen dat ‘slachtoffers geloofd moeten worden’! In zo’n typisch salonsocialistische psychose, die past in de gewetenloze linkse terreur die ‘slachtoffers’ misbruikt voor de eigen politieke doeleinden, past de strijdkreet: ‘Geloof alle vrouwen onvoorwaardelijk!’

Gekke Henkie! Dat is toch geen gelijkheid, maar het ontaardt tot een politiek wapen.

Vrouwen die in hun politieke kraam te pas komen ‘moeten geloofd worden’, maar de slachtoffers van linkse politici zoals Bill Clinton worden genegeerd en kapot gemaakt. Het enige waar deze dwaze, hysterische ‘kippen zonder kop’ op uit zijn is een geprivilegieerde positie voor ‘linkse kippen’.

Het verhaal dat zij voor vrouwenrechten strijden is ‘bullshit’; vrouwen hebben dat soort onzin vandaag de dag niet nodig, want zij zijn ècht geen hulpeloze slachtoffers van het blanke patriarchaat. Dat veel van deze opgewonden dames ook nog eens ‘millennials’ zijn, doet hun generatie geen goed, omdat zij sowieso al geen goed imago hebben: ‘zij zouden niet voor een intelligente discussie vatbaar zijn en worden de ondergang van de westerse wereld’.

Daar zijn wij zelf verantwoordelijk voor omdat wij er passief bij hebben gestaan terwijl de linkse politiek hun educatie zo hopeloos middelmatig maakte waardoor wij de greep op de kwaliteit van het onderwijs hebben verloren, dat ook nog eens geïnfiltreerd is door de linkse falange. De millennials is wijsgemaakt dat zij de wereld gaan veroveren maar zij zijn slecht voorbereid op de werkelijkheid, vooral als het even tegenzit. Als iemand niet conformeert aan hun links geconditioneerde denkraampjes is er sprake van ‘hate speech’ en moet de vrije meningsuiting beperkt worden voor ‘andersdenkenden’ en als het even lastig wordt in de studie komt er een dwaze D66-minister van onderwijs aansnellen ‘om de druk te verminderen’ voor al die verwende nietsnutten die alleen maar de weg van de minste weerstand kennen.

Het wordt dus tijd om de positieve eigenschappen van het beestje ook eens in beeld te brengen, want ‘millennials’ schijnen later te trouwen maar (langer) getrouwd te blijven en zijn in hun dagelijkse gedrag kennelijk vrij gewone kapitalistische consumenten, zij lijken ook monogamer te zijn dan hun ouders, reden waarom de hoeksteen van onze maatschappij, het huwelijk, toch weer een kans schijnt te krijgen.

Maar er is een kloof die niet zomaar overbrugbaar is tussen hun gedrag en hoe wij ‘ons leven’ en ‘onze maatschappij’ waarderen en daar is meer kennis en wijsheid voor nodig dan de paar oppervlakkige observaties die ik hier kan etaleren in mijn onwetendheid. Maar het is de ‘oudere generatie’ die de kloof zal moeten vullen met ‘relatibility’ en levenservaring om de overdracht van de macht aan deze jongere generatie in goede banen te leiden i.p.v. die jonge zieltjes te laten kapen door zelfdestructieve opportunisten als GroenLinks en D66. De vraag is of er jonge conservatieven zijn die voldoende eruditie en onderscheidend vermogen hebben om het vertrouwen der ‘millennials’ te verdienen.

Is een Baudet iemand die over zijn eigen schaduw kan stappen om de communistische intriganten van GroenLinks en D66 de wind uit de zeilen te nemen? Het moeten mensen zijn die de waarheid zoeken in plaats van ideologische idées-fixes na te streven zoals beide voornoemde partijen, want nu Penthouse erkend heeft dat het erop zit is de vraag wat voor een nieuwe minkukel daar gaat overnemen. Het probleem is dat de crypto-D66’er Rutte de VVD zover naar links geduwd heeft dat het maar de vraag is of die partij nog de weg terug weet te vinden, want één Dijkhoff maakt nog geen zomer en voor de rest is het ‘huilen met de pet op.’

 

 

Deel dit:
0 0 stemmen
Artikel waardering
Abonneer
Laat het weten als er

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties