Air France in de fatale wurggreep van de Franse staat.

KLM was ten tijde van de fusie al bijna onderuit gegaan en zocht soelaas in, vooral, de voordelen van een schaalvergroting die deze fusie bood en nog steeds biedt.  Waar KLM bijzonder negatief wordt beïnvloed is in de alles verslindende draaikolk van de 14% Franse staats-participatie die al sinds 1938 het voortbestaan van AF bedreigt.

Afb: pixabay

Die bureaucratie is nu de tegenpool van ondernemerschap en het wordt hoog tijd dat de Franse belastingbetaler, die al tientallen jaren bloedt voor incompetentie en corruptie van de eigen overheid, er een enorme schop onder geeft. KLM zal hiervan ook profiteren, want de subversieve werking van het socialisme in Parijs kent geen grenzen, noch van overheidszijde noch van vakbondszijde.

Het betreft hier een morele corruptie van de politieke, ‘ons-kent-ons-clique’, die elkaar al bijna een eeuw de baantjes toespeelt (het woord ‘kartel’ misstaat niet…) en, daarmee samenhangend, de archaïsche vakbonden die nog in de jaren ‘50/’60 leven en, in hun snelle verval, wanhopig proberen hun machtspositie te herstellen met macho-politiek.

Daarnaast kent het gebrek aan economische, ondernemende competentie zijn weerga niet bij deze zelfingenomen ambtenaren, bij wie het ook nooit zou opkomen om het CEO stokje bij de holding aan KLM’s -bewezen- competente CEO Elbers door te geven. Zij houden panisch vast aan het pluche!

Dat deze misstand ontaardt, dankzij deze onverantwoordelijke dominanie van een aandeelhouder met slechts 14% der aandelen, in zo een destructieve staking over notabene salarissen – terwijl die, met name van de obstinate piloten, uitstekend zijn – geeft aan hoe scheef de zaak gegroeid is. Een bedrijf kan en mag niet kapot gaan aan salaris-geschillen, laat staan dat dit onderwerp door een dwaze CEO inzet wordt gemaakt van een soort democratische verkiezing.  Het management van een grote  multinational is nu eenmaal geen spelletje voor wanhopige ‘enarques’ als Janaillac, maar vergt een sterke ondernemer aan het roer met visie die verder gaat dan zijn volgende vakantie.

Nu hebben de piloten (en ander personeel) die goed gehonoreerd worden naar het ultieme stakingswapen gegrepen voor totaal verkeerde motieven die de klanten, die zij zo hard nodig hebben, keihard raken. De concurrentie is ijzersterk en AF kan sowieso niet veel hebben met een negatief vermogen van honderden miljoenen Euro’s, die in feite betekenen dat de maatschappij technisch failliet is. Over het eerste kwartaal is het netto verlies al € 269 Mln. terwijl de kosten van de staking per ultimo april ongetwijfeld de € 400 Mln. te boven gaan!

Het masochisme van de Franse reizigers is niet ongelimiteerd, want Easyjet biedt een sterk Europees netwerk met prima performance en service. Norwegian vliegt met splinternieuwe Boeing 787 – Dreamliners op de USA tegen spotprijzen, dus het macho gedrag van de volstrekt idiote vakbonden heeft enorme economische repercussies, zeker bij de recentelijk stijgende tendens van de olieprijzen. IAG met British en Iberia loopt met reuzenschreden weg van AF want de cashflow van AF gaat naar de bliksem en de negatieve kapitaalpositie is fnuikend, terwijl de concurrentie investeert in nieuw, zuiniger materieel. AF heeft, onder de  opportunist Juniac, al eens geprobeerd om KLM €1 miljard afhandig te maken.

Dat is niet gelukt en momenteel lijkt er maar één uitweg : privatiseer het 14% staatsbelang in AF zo snel mogelijk.

Dat brengt niet veel op, maar dat is volledig te wijten aan de beunhazerij van de Franse staat èn AF, terwijl mislukte plannen van Etihad enkele jaren geleden om KLM uit te kopen uit deze combine nu plots veel goedkoper worden en goed realiseerbaar lijken.

 

 

Deel dit:
0 0 stemmen
Artikel waardering
Abonneer
Laat het weten als er

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties