Zorgwekkende ontwikkeling: toenemende jodenhaat

Tijdens de vervulling van mijn dienstplicht in Assen heb ik als vrijwilliger meegewerkt aan het prepareren van de 102.000 rode steentjes, die – voorzien van metalen davidssterren of vlammetjes – op de voormalige appèlplaats van kamp Westerbork[i] de mensen, vooral joden en zigeuners, symboliseren die van daaruit per trein hun vernietiging tegemoet gingen.

Afb: wikimedia-commons. Van Rijnr

102.000 van de 106.000 vanuit Nederland gedeporteerden keerden niet meer terug. Zij werden vernietigd in een een duivelse, geïndustrialiseerde genocide, de ‘Endlösung’, die was beraamd door een paar kille nazi-kopstukken op de beruchte Wannseeconferentie, op 20 januari 1942.

Drie jaar en één week later, op 27 januari 1945, werd het vernietigingskamp Auschwitz bevrijd door het Rode Leger. Hiermee kwam feitelijk een einde aan de fabrieksmatige uitroeiïng. Sobibor, Majdanek en Treblinka zijn zelfs nog korter effectief in bedrijf geweest; deze beruchte vernietigingskampen waren al door de nazi’s zelf gesloten en zoveel mogelijk gecamoufleerd om de sporen van hun misdrijven uit te wissen voor het oprukkende Rode Leger.

Ze hadden blijkbaar bijzonder goed in de gaten dat ze fout zaten.

Daarmee was echter nog geen einde gekomen aan de slachting. De gevangenen die nog niet gedood waren, werden naar andere concentratiekampen vervoerd, onder meer naar Bergen-Belsen, dat hierdoor overbevolkt raakte. In de winter van 1944-1945 stierven de gevangenen bij bosjes door honger, ziekte, uitputting en ontbering; deze periode is bekend geworden als ‘de hel van Bergen-Belsen’.

Om het bovenstaande even in overzichtelijke tijdsfactoren te plaatsen: 9 dagen na de Wannseeconferentie werd mijn vader geboren. Het is dus allemaal nog niet zo heel lang geleden.

De systematische, industriële uitroeiïng van joden en zigeuners heeft slechts drie jaar en één week geduurd. In die periode moesten ook de vernietigingskampen met hun gaskamers nog worden gepland en gerealiseerd, dus de effectieve tijd waarin die massauitroeiïng plaatsvond, is feitelijk nog korter.

Zes miljoen mensenlevens.

De afwikkeling van de gevolgen van die massauitroeiïng, onder meer vanwege geroofd joods bezit,  duurt echter nog voort tot op de dag van vandaag.

En er is klaarblijkelijk he-le-maal níets van geleerd.

De Arabische belager van het in Amsterdam gevestigde joodse restaurant HaCarmel, die onder het toeziend oog van de politie het etablissement kort en klein sloeg, zal niet worden vervolgd voor terrorisme.

Een ronduit walgelijke spotprent in De Volkskrant vanwege het 70-jarig bestaan van de staat Israël.

Prof. Leo Lucassen, die met behulp van statistieken stelt dat antisemitische incidenten voor het grootste deel voor rekening van extreem-rechts komen en niet door vluchtelingen (logisch, want we kennen eigenlijk helemaal geen vluchtelingen of asielzoekers, maar slechts migranten en asieleisers).

De Joodse Raad in Duitsland(!) adviseert joden om geen keppeltje meer te dragen in het openbaar.

Een Israëlische Arabier(!)in Berlijn die als experiment een keppeltje droeg om reacties te peilen, wordt al na een half uur door een Noord-Afrikaan met een riem afgeranseld.[ii]

Een tweetje van @jisroel: “Gisteren, dinsdag 24-04: bijna-klant (vroom katholiek, verkoopt iconen) wil toch geen zaken doen want ik ben Jood. Vriend klemgereden en verrot gescholden want keppel. Naast familielid krijgt in bus te horen van medereiziger (moslim) dat deze persoonlijk alle Joden zal uitroeien”. Twee incidenten uit Duitsland, één uit Zeeland.

Zomaar een greep uit wat er heden ten dage zoal op de sociale media wordt gedeeld. Wie gericht gaat zoeken, heeft op Twitter en internet een schier onuitputtelijke bron van meldingen van hedendaagse jodenhaat, waarvan zowel ernst als omvang toe lijken te nemen.

Franse joden emigreren massaal sinds het jaar 2000, de conclusies van prof. Leo Lucassen ten spijt. Dit is gewoon in de kranten te vinden. We kunnen dagelijks lezen wat er in de Franse steden zoal gebeurt en welke bevolkingsgroepen daar bij betrokken zijn. Spoiler: het betreft geen autochtone Fransen.

Al sinds de oude Grieken worden joden gepest, getreiterd, dwarsgezeten, beroepsverboden opgelegd, in aparte wijken ondergebracht, en bij tijd en wijle uitgesloten van deelname aan het openbare leven; de laatste keer culminerend in zes miljoen doden in de geïndustrialiseerde genocide van de Holocaust.

En dat brengt mij tot één hele simpele, maar daarom niet minder prangende vraag: Wat hebben die mensen ons in godsnaam misdaan?

———————————————————–

[i] Ook de voormalige concentratiekampen bij Dachau, Vught, Amersfoort en Bergen-Belsen zijn door mij bezocht

[ii] Een tweetal Panorama-redacteuren heeft een soortgelijk experiment uitgevoerd gedaan in Amsterdam-West en hun bevindingen gepubliceerd. Dit artikel was echter niet meer te vinden, maar de inhoud stemde niet vrolijk: het ging met name om de reacties van jeugdige allochtonen.