In een vorig artikel wees ik op een unholy alliance tussen progressieve feministen en conservatieve christenen tégen de liberale verworvenheden en seksuele vrijheden. Wat ik daar stelde was geen nieuw standpunt maar vloeide gewoon voort uit wat ik al eerder schreef over regressief links.
Zie het uitbannen in Londen van lingeriereclames, het aanleggen van burka-vriendelijke ‘modesty beaches’ en laatst de pogingen om knielaarzen in de ban te doen voor ambtenaren in Amsterdam. Kortom ik nam stelling voor de levenslust en tegen de verpreutsing van Westerse maatschappijen. Ik analyseer de afbreuk van seksuele vrijheden waarvoor links vroeger zelf gestreden heeft.
Communistische fellow-traveler
Er kwam een tegenstuk door Hubert Smeets, een journalist bij NRC en de Groene Amsterdammer. Zijn argument komt er op neer dat seks volgens mij een “commodity” zou zijn, wat zijn schatplichtigheid toont aan het discours van regressief links: anders had hij gewoon het woord ‘consumptieproduct’ gebruikt. Hij haalt Kees de Boer van KEN(ml) aan en Wilhelm Reich. Smeets positioneert mij als een fellow-traveler van de communisten in de jaren zeventig – een tien voor creativiteit laten we maar zeggen.
Heeft hij Avondland en Identiteit gelezen? Een hoofdstuk gaat over Wilhelm Reich. Vanuit De Groene Amsterdammer hoorde ik twee jaar terug dat ik de invloed van Reich op de seksuele revolutie overschatte, en dat dat verband eigenlijk maar ‘complotdenken’ was. Zou ik dit voorbeeld van de cultuurmarxistische sekscommunes hebben aangehaald bij Buitenhof, dan zouden mijn tegenstanders het afdoen als ‘complottheorietje’ – nu Smeets grofweg hetzelfde verhaal houdt is er geen vuiltje aan de lucht. In Duiven noemen we dit: “met andermans pis naar de dokter gaan”.
Oppositie is in de war
Merk ook op de inconsequentie van de oppositie. Bij Buitenhof stipte ik de seksfrequentie aan in traditionele gezinnen, die volgens seksuologe Lori Gottlieb bevredigender is. Toen gonsde het: “Wat is die Lukkassen toch een conservatieve vent, hij wil terug naar de spruitjeslucht, wat een reactionair…” Maar nu zou ik kennelijk “ideeën stelen van Wilhelm Reich en de revolutionaire seks van sex-pol willen”. Kortom eigenlijk ben ik zo revolutionair dat ik al met één been in de Rote Armee Fraktion sta, als we Smeets moeten geloven.
Het is wel mooi hoe de oppositie er geen vat op kan krijgen. Als we de theorieën volgen die Smeets aanhaalt dan zouden vrouwen verkracht moeten worden in de naam van Stalin en Wilhelm Reich, ofzo. Eerst was mijn analyse conservatief traditioneel – want seks in het huisgezin – en nu weer radicaal en communistisch! Ze kunnen hun eigen frames niet bijhouden: ik snap waarom mensen afhaken bij de oude media.
Geen opbouwend perspectief
Ook voor een inspirerende visie hoeven we daar niet aan te kloppen. Het valt op hoe Smeets geen enkel wenkend perspectief weet voor te leggen, maar louter reactief reageert door terug te wijzen op de jaren zeventig. Ondertussen heb ik het over levenslust en over seksuele zelfbevestiging voor vrouwen én mannen. De SGP – waar het in beginsel om te doen was – biedt dan tenminste nog de hechting en wortels van haar eigen gemeenschap.
Hij geeft het ook zelf toe dat hij dat niet kan: “Sid Lukkassen is zo gevarieerd in thematiek en argumentatie dat het bijna onmogelijk is er op te reageren.” Oftewel: “Sid denkt zoveel richtingen op binnen een betoog dat ik zijn breinrekenkracht feitelijk niet kan counteren met een tegenbetoog.” Dus maar een stukje over stalinistische studentenorgieën. Het wegframen van mijn cultuurkritiek als ‘conservatief’ is kennelijk niet gelukt dus nu proberen ze een vergelijking met communistische sektes.
Smeets wijst marktwerking
Zelf lijkt de auteur ook in een dergelijke denkschool thuis – hij verwijt mij namelijk dat ik uitga van, jawel, vrijdenken en individualiteit:
“’In evolutionair opzicht is de onafhankelijke eenling zeer waardevol’, schrijft Sid Lukkassen, wederom in marktterminologie.”
Voor Smeets staat individualiteit kennelijk gelijk aan marktdenken en de markt is volgens hem het kwaad: hij heeft er negatieve connotaties bij. Zou hij dan niet juist ook seks moeten willen reguleren, als hij geen vertrouwen heeft in een vrije markt? Of kan hij beter de realiteit onder ogen zien en toegeven dat marktwerking een voldongen feit is? We profileren onszelf voortdurend qua werkervaring, sociale netwerken en inderdaad ook qua aantrekkelijkheid en relatiekansen. Dat seksueel kapitaal en professioneel kapitaal niet strikt te scheiden zijn, is zelfs toegegeven door het SCP. We leven nu eenmaal in een harde wereld.
Ik merk dat ik teveel plezier put uit het doorprikken van Smeets’ betoog en er daarom langer in blijf hangen dan nodig is. Enfin, als dit nu la fine fleur is van de Nederlandse journalistiek die Kees van der Staaij te hulp moet schieten, dan zou ik liever abonnee zijn van het Reformatorisch Dagblad. Daar weten de auteurs tenminste wat ze willen communiceren voordat ze beginnen met schrijven.
Ewout Klei
Maar waar de vorige auteur dan tenminste op de inhoud ingaat, daar speelt Ewout Klei volledig op de man. Hij stelt dat ik “niet gefeminiseerd wil worden” – zou daar dan sprake van zijn? Klei schrijft: “Wat Lukkassen hier doet is paringsgewoonten in het Amsterdamse als norm beschrijven voor heel Nederland.” Had hij zich er werkelijk in verdiept, dan zou hij lezen dat ik bij het mechanisme van seksuele uitsluiting “uitdrukkelijk doelde op de categorie jong en hoogopgeleid”. Waarvan ik overigens een mooi voorbeeld kreeg toegestuurd door een betrokken lezer:
Waar Klei zelf staat weten we al langer: hij bekritiseerde het cultuurmarxisme totdat het van Livestro niet meer mocht; toen draaide hij als een windvaan. Het is trouwens opmerkelijk hoeveel ruimte Klei in zijn stuk neemt om eigen gal over vrouwen te spuwen, maar dat is een andere zaak. Dat hij niet aan de kant staat van de seksuele vrijheden mag duidelijk zijn – eerder nam hij een vrouw op de hak wegens haar vermeende lesbische seksualiteit.
Vrijdenken
Tsja die Klei, hoe serieus kunnen we hem nemen? We weten dat hij schrijft wat zijn broodheer Livestro wil. Terwijl ik altijd vrij was om mijn eigen conclusies te verwoorden. Als ik de onliberale standpunten van regressief links wil bekritiseren, dan kies ik daar zélf voor, en als ik christelijk rechts bekritiseer dan is die beslissing even authentiek. Desnoods geef ik kritiek op mijn partij wanneer ik dat zinvol acht – dat is het lot van een vrije geest. Ik blijf me inzetten voor een open maatschappij, waar mensen niet ‘geshamed’ hoeven worden omdat ze vrijdenkers zijn.
De regressieve reacties laten zien dat aan vrijdenken nog steeds nood is. Dankzij de eerder geslaagde crowdfunding zal binnenkort een nieuw boek verschijnen, Levenslust en Doodsdrift, waarin ik dieper inga op de thema’s als seksualiteit, sociale mobiliteit en de in geopolitiek opzicht deplorabele staat van West-Europa. Ook zal ik er toekomstvisies in ontvouwen en het zal de ondertitel dragen: essays over cultuur en politiek.
———————————————–
Dr. Sid Lukkassen studeerde geschiedenis en filosofie. Hij is docent van beroep en promoveerde op het onderwerp ‘de democratie en haar media’. Tevens gemeenteraadslid en auteur van het boek Avondland en Identiteit.
Decadente regressieve liberalen, Mohammed en Karl Marx.
Mohammed en Karl Marx delen één essentiële karakteristiek, beiden waren sociopathen die in hun mensenhaat kwamen tot hun intolerante, fascistische ideologieën. Zowel de Koran, das Kapital als het communistisch manifest hebben slechts tot grootschalige corruptie, moord en doodslag geleid.
Marx was de ‘pater intellectualis’ van de huidige decadente, regressief liberale stroming (kortom een verre voorvader van Ewout Klei) die zich presenteerde – in afnemende orde van gevaarlijkheid voor de samenleving – als filosoof, socioloog, journalist en socialistische revolutionair. Voilà, de ‘jobdescription’ van de typische decadente, semi-intellectuele D’66/G.L./P.v.d.A. Amsterdamse kroegtijger met diens hersenloze, respectloze opstelling naar de buitenwereld. Lenin, die kennelijk evenmin als ondergetekende de hersen-spinselen van Marx in detail kende, heeft het communisme als effectief vehikel gebruikt voor een moorddadige greep naar wereldheerschappij die met China een belangrijke collaborateur kreeg.
Nadat Stalin en Mao vele tientallen miljoenen landgenoten in naam van de heilstaat hadden vermoord scheidden hun wegen toen de corrupte Russische clique zich transformeerde tot totalitaire kapitalisten onder de kleptomaan Putin, terwijl China een middenweg vond.
Mohammed deed het beter door met zijn fascistische Islam de grote massa’s 13 lange eeuwen dom en onder de duim te houden met een terreur waarbij Putin’s KGB kleine jongens waren en zijn erfenis concurreert nu op cynische wijze met de communistische erfenis die de westelijke wereld coûte que coûte probeert te ondermijnen en daar in de USA, Duitsland en Zweden zeer effectief in is.
Wat Islam en communisme ook gemeen hebben is dat beiden als een magneet werken op onheilsprofeten zoals de ‘pure Islam’ van de Wahabi’s enerzijds en psychopatische moordenaars als Fidel Castro, Che Guevara en Hugo Chavez anderzijds.
In het midden-oosten lopen hele volksstammen van ongeletterde mullahs rond die de Koran nooit gelezen hebben, à fortiori 99% der Iraanse ayatollahs die niet eens Arabisch spreken.
De Russische propaganda na W.O.II was bijzonder effectief in Europa èn de USA en werkt daar vandaag de dag op volle toeren in de decadente, regressief liberale ‘deep state’ en de extreme Democratische linkervleugel in de USA met hun fascistische Antifa bende’s en niet te vergeten in het na W.O.II socialistisch/communistisch geindoctrineerde west Europa.
Een goed voorbeeld van dit nihilisme is de door links geëerde psychopaat Jean Paul Sartere, wiens voorbeeldige leerling Pol Pot in de practijk bracht wat Sartre predikte en wij zien in alle salon-socialistische west-Europese landen politieke partijen die zich, cynisch genoeg, zéér wel voelen bij het faciliteren van de opmars van de met hen naar wereld suprematie concurrerende Sharia, die daarbij door hen op zijn wenken bediend wordt. Want in hun nihilistische wens naar zelfdestructie zien zij niet, sterker nog, kunnen en willen zij niet zien, dat de meedogenloze Islam in de ‘heroïsche eindstrijd’ tussen beide bewegingen hun hoofden als eersten zal laten rollen.
Deze ideologische blindheid manifesteert zich keer op keer wanneer de Islam zich vergrijpt aan weerloze westerlingen, bijvoorbeeld recentelijk weer in Marseille waar twee jonge meisjes op beestachtige wijze vermoord werden door een oerdomme moslim die letterlijk handelde naar de geboden van de Koran. Horen wij iets van onze hysterische ‘feministen’?
In Wenen, waar na introductie van het boerka verbod een Islamitische pinguin een Oostenrijkse vrouw die daar een opmerking over maakte naar de strot vloog, daarbij aangemoedigd door een schare jonge muslims die stonden te schreeuwen dat zij geen boodschap hadden aan de westerse wetten die niet sporen met de Sharia. Advies van de (veel )te laat verschenen politie luidde ’dat zij maar moest oppassen wat zij in haar eigen land opstraat zegt… ‘
De fervente volgeling van Marx en één der meest decadente regressief liberale saboteurs, genaamd FransTimmermans had de ‘Spaanse lef’ om n.a.v. de gewelddadige excessen van de Guardia Civil in Barcelona te stellen dat ‘afschaffing van de rechtstaat soms nodig is om de rechtstaat te handhaven’. Net zo iets als de vrijheid van meningsuiting van Wilders?
Dus van nu af aan krijgen de notoire Sharia saboteurs een enorm pak rammel van Timmermans c.s. bij hun subversieve activiteiten. Of niet soms?