Onvermogen tot zelfcorrectie leidt tot zelfdestructie

Het vermogen tot zelfcorrectie is de belangrijkste eigenschap van de democratie. Zelfcorrectie is een permanente toestand van fouten maken; leren; verbeteren; dezelfde fouten vermijden; vooruitgaan. Zelfcorrectie houdt een democratie gezond en dynamisch en brengt verandering tot stand zonder geweld.

Als vrijheid het kloppend hart van onze democratie is, dan is zelfcorrectie het herstellend vermogen. Als de mechanismen voor zelfcorrectie haperen en stilvallen, valt een samenleving ten prooi aan tirannie.” Het zouden de woorden kunnen en moeten zijn van een van onze grootste Nederlandse denkers of politici. Zouden want het is een door mij enigszins aangepaste tekst van een van Neerlands beste columnisten: Nausicaa Marbe.

Bondskanselier Merkel. Afb: Wikimedia

Psychologen blijken een dergelijk zelfdestructief gedrag onder borderline-stoornissen en schizofrenie te scharen. De voorbeelden van een dergelijke psychische storing rijzen in de westerse wereld inmiddels de pan uit. Dagelijks ervaart de doorsnee burger dat keuzes en daden door de zichzelf hopeloos overschattende elite van een samenleving direct of indirect, vandaag of op termijn resulteren in een afkalvende welvaart en dalend welzijn. Ervaringen die helaas aan de gefotoshopte realiteit van zich elitair gedragende personen voorbij gaat.

Twee van die voorbeelden van een gebrek aan zelfcorrectief gedrag zijn belicht in de artikelen “Neergang van het Wirtschaftswunder” en “Ontmanteling van een voorbeeld democratie”. Het valt bij de doorsnee burger op dat die neiging tot zelfdestructie direct is gerelateerd aan de manier waarop die elite omgaat met de migrantencrisis en in het verlengde daarvan de opmars van de Islam. Ten nadele van de aan de geldende wetten gehoorzame en trouw belasting betalende familie Doorsnee. Bij een politicus als bijvoorbeeld Merkel die door een zelf veroorzaakte migranten crisis en onjuiste locatiekeuze van de G20 top, een vernieling van samenlevingssegmenten heeft gefaciliteerd, kun je dat politiek vertalen als extreme angst om de veranderde werkelijkheid te erkennen. Dat leidt vervolgens onherroepelijk tot de destructieve keuze om te doen alsof het gevaar niet bestaat. Ten koste van Wolfgang en Irmgard. Die zitten met de gebakken peren en moeten maar zien hoe ze zich aan die door de elite gecreëerde puinhoop kunnen ontworstelen.

Iemand met een gevoel voor verhoudingen, een juiste inschatting van goed en kwaad en licht en donker moet er volgens mij steeds meer van overtuigd raken gestuurd te worden door een groeiend volume destructief georiënteerde elitair gedragende leiders. Illegale en criminele migranten kunnen niet uitgezet worden. Statushouders hebben prioriteit in woningkeuze. Onder diversiteit gecategoriseerde burgers krijgen privileges. Criminele allochtone segmenten mogen niet meer naar hun culturele achtergrond in politie rapporten en media berichtgeving benoemd worden. Politici volgen niet de stem van het volk maar hun hoofdzakelijk door eigenbelang gevoede gedachtegang. Media die voor het publiek bepalen wat nep en echt nieuws is, wat nieuws en propaganda is. Formatie besprekingen worden stilgezet voor Papadagen, vakanties, bijwonen van concerten etc. waardoor bevestigd wordt dat Nederland blijkbaar ook met een door de keuze van het electoraat ongewenst geworden demissionaire regering in de juiste kompasrichting gehouden kan worden. Opmerkelijk.

Bleven die gezichten van zelfdestructie in de vorige eeuw nog beperkt tot een klein segment van de samenleving, in het huidige millennium lijkt dat aantal per dag te groeien. Het elitair gedragende politieke kartel wordt tegenwoordig aangevuld door links georiënteerde media vertegenwoordigers, diepduikende en met de arme migrant meevoelende bestuurders van politie, justitie, kerkgenootschappen, overheidsinstanties, de BN-er met een mening en ideologisch gestuurde experts. Zij zijn uitgegroeid tot de meest prominente pleitbezorgers van die zelfdestructie. De meest prominente, want op de schimmige achtergrond acteren en souffleren gezichtsloze weldenkers uit de Zieligheidindustrie die eerder genoemde categorieën.

De top van de genoemde categorieën hebben gemeenschappelijk dat ze ver van het uitbrekende vuur zitten en de hitte van het gevaar niet voelen. Dan kun je gebruikmakend van de verworvenheden van een democratisch bestel in vrijheid en beschermd door de wet en justitie badinerend en geringschattend over het gevaar van massa migratie en oprukkende islam praten. Een treffend voorbeeld presenteerde zich onlangs in Engeland. Een van Hollywoods prominente en voor het belang van de arme migrant opkomende acteurs liet met een beslissing op twee manieren zijn hypocriete masker vallen. George Clooney besluit om Engeland en Italië te laten voor wat het is. De als een heidebrand oplaaiende criminaliteit in die twee landen bedreigt volgens Clooney de veiligheid van zijn gezin. Een criminaliteit die vooral veroorzaakt wordt door migranten, waar Clooney zo gepassioneerd zijn best voor doet. Hij verhuist naar het Amerika van Trump. Clooney beweerde in 2016 herhaaldelijk dat toen de nog Republikeinse presidentskandidaat nooit President zou kunnen worden en hij net als veel van zijn hypocriete ollegae nooit in het Amerika van Trump zou kunnen leven. Tot nu toe is geen van die criticasters van Trump naar een ander land gemigreerd. Beter kan die linkse hypocrisie niet gematerialiseerd worden.

Marbe stelt het weliswaar scherp de onderschatting van gevaar is nu eenmaal inherent aan zelfdestructie, maar voegt er helaas niet aan toe dat de familie Doorsnee de negatieve effecten van dat idiote streven naar culturele zelfdestructie in de beurs en persoonlijke welzijn voelt. Zelfcorrectie blijkt bij midden en onderlagen van de westerse samenleving wel en bij de elitaire toplaag niet toegepast te worden. Daarom lijkt het of de westerse wereld gestuurd wordt door een elite behept met een borderline stoornis. Was gebrek aan zelfcorrectie ook niet een van de oorzaken van de val van het klassieke West Romeinse Rijk?

 

Deel dit:
0 0 stemmen
Artikel waardering
Abonneer
Laat het weten als er

2 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
r.dunki
6 jaren geleden

Waar Merkel trouwens een behoorlijke externe correctie nodig lijkt te hebben is in haar salon-socialistische “attitude” jegens de US.

Juist nu Trump vorige week in Polen in een speech vooropstelde dat wij onze westerse waarden en vrijheid moeten koesteren en verdedigen probeert Merkel haar beschadigde ego op te vijzelen door met een brutale, expansionistische en communistische gangster-natie als China aan te pappen en impliciet daarmee de EU in diezelfde richting te manoeuvreren.

Na recalcitrante paljassen als de Gaulle en Chirac staat nu Macron, de stroman van alle failliete partijbelangen, te popelen om samen met haar de EU verder te federaliseren in een anti-Amerikaanse ( lees : anti westerse ) socialistische kruistocht.

Waarheen kunnen wij nog emigreren?

r.dunki
6 jaren geleden

Wat dit artikel treffend beschrijft is hoe effectief onze maatschappij door een decadent liberale ideologie is geinfiltreerd. Een manisch streven naar absolute macht dat geen enkele vorm van zelfcorrectie accepteert en zich met hand en tand verzet tegen elke vorm van democratische correctie, zoals nu in Washington gaande is.

De Amerikaanse democratische correctie werd niet nagevolgd door een Europese opkomende golf van kiezers-verzet tegen het pestilente salonsocialisme, die in Frankrijk effectief werd tegengegaan door een combine van desperate, elkaar hatende, politieke stromingen die in een wanhoopspoging een Franse Klaver als stroman vonden.

Een variant daarop is het ‘cordon sanitaire’ op het Haagse Binnenhof, waarmee Rutte zichzelf beschermt tegen diezelfde opkomende golf van verzet tegen het Haagse kartel in een ‘après moi le déluge’ mentaliteit, terwijl in Duitsland de opkomende anti-establishment beweging gekaapt lijkt te worden door de extreme vleugel, zeer ten faveure van een salon-socialist als Merkel, ondanks al haar linkse gestuntel. Het grote gevaar is nu dat Merkel en Macron zullen proberen de federalisatie van de EU te pousseren ten faveure van een al even salon-socialistische, ongekozen clique arrogante ambtenaren

Het enige democratische alternatief voor zelfcorrectie is correctie door de kiezer, die hier handig gemanipuleerd werd door de opportunistische Rutte die munt sloeg uit Turks wangedrag om zich vervolgens weer in bed te storten bij de exponenten van het decadente liberalisme dat onze maatschappij ondermijnt. Die kiezer is inmiddels ook het correctiemiddel van het referendum ontnomen en daarmee voor 4 jaar ‘kaltgestellt’…

De golf van Europees verzet waarvan ik repte blijkt kwetsbaar omdat de politieke leiders ervan (te) laat inzagen dat de scherpe kantjes van hun agenda af moesten en dat die agenda ook inhoudelijk veel constructiever en consistenter moest worden dan Marine le Pen’s op zich plausibele maar weinig doorwrochte anti-EU stellingname.
Wilders is strategisch handig maar heeft in de afgelopen campagne tactisch onhandig geacteerd en zal zijn gebrek aan partijstructuur moeten aanpassen en meer op de Forum-tour moeten gaan om door te breken voordat de golf van verzet inzakt, om alsnog de tsunami te worden die Trump in de US heeft gecreëerd.

Daar is het oorlog maar worden de democraten toch langzaam aan ondermijnd, mede door hun ontstane onderlinge verdeeldheid dankzij hun gebrek aan leiderschap nu een Bernie Sanders door het lopende fraude-onderzoek tegen zijn echtgenote kwetsbaar wordt.
Ook Hillary Clinton wordt langzaam aan tegen het licht gehouden nu blijkt dat zij -minstens- een kleine duizend e.mails niet aan Comey heeft afgedragen, waarin blijkt hoe zij en het Arabische hulpje Abedin een lucratieve handel in duurbetaalde ‘favours’ en introductie’s hebben gevoerd en hoezeer zij privé haar zakken heeft gevuld via de Clinton Foundation.

Via de dubieuze rollen van N.S.A. Susan Rice en A.G. Loretta Lynch begint zich meer en meer af te tekenen hoe alle Democratische verdachtmakingen in Washington Post, New York Times etc. niet meer zijn dan desperate pogingen om de Trump regering in de wielen te rijden, hetgeen ook effectief gebeurt door het benoemingenbeleid van Trump ernstig te vertragen en hem en zijn familie en staf voortdurend te belagen. De activist Obama is in deze “alles of niets strijd” achter de schermen volop actief.

Het zal spannend worden of Trump de langste adem heeft in deze strijd om de links liberale wurggreep op onze maatschappij te doorbreken, want het lijkt wel of Europa die impuls nodig heeft om de linkse terreur hier effectief aan te pakken..