Hoewel de dagelijkse problemen met asielzoekers in Duitsland alleen maar toenemen en het uitzettingsmechanisme al meer dan 2 jaar hapert, heeft nog geen EU-land gedreigd het vluchtelingenverdrag op te zeggen, indien dit niet wordt aangepast aan de realiteit. Kennelijk mag Merkel geen gezichtsverlies lijden vóór de Duitse verkiezingen. Intussen wordt voor allerlei wantoestanden het excuus gehanteerd, dat de nieuwkomers zich moeilijk kunnen aanpassen. Hoezo, ze kwamen toch naar Europa, omdat daar het leven veel beter zou zijn dan thuis? En aan dat leven kunnen ze zich niet aanpassen, ondanks alle begeleiding, cursussen en privileges? Ook Nederland gaat nu voorlichting geven in (Afrikaanse) herkomstlanden: 10 jaar te laat. Want intussen hebben we ons laten chanteren door die herkomstlanden, Brussel en Turkije, is er een bed-brood-bad regeling, voorts meerdere pardonregelingen, en worden asieltoeristen ‘beloond’ zodat iedere voorlichting volstrekt nutteloos is geworden.
Brexit
Europa is helemaal dolgedraaid: een nepinflatie die met de werkelijkheid weinig te maken heeft, een neprente, 1000 miljard aan waardeloze staatsobligaties opgekocht door de ECB, honderden miljarden weggegeven aan maffialanden en nu premier May de les willen lezen.
Haar voormalige ‘bondgenoten’ in de EU zouden blij moeten zijn met de waarschuwing wat de werkelijke waarde van het Britse pond is, nu de ‘gekochte welvaart’ wordt losgekoppeld van de schijnwereld van de EU. Doch het tegendeel is waar: de rentestijging in Groot Brittannië wordt niet gezien als een indicatie voor de reële inflatie en ook Nederland wil May voor deze tegenstrijdigheid laten boeten. Wat het weigeren van nieuwe handelsverdragen ons gaat kosten, interesseert Rutte kennelijk niet. Hij heeft andere belangen en Nederland zit reeds te diep in het euromoeras. Bovendien is de dooddoener over de pensioendaling ontmaskert: de hogere rente in Groot-Brittannië zou immers pensioenbeleggingen moeten aantrekken, maar daar lijkt Brussel een te grote vinger in de pap te hebben. En daarvoor moeten de Britten ‘gestraft’ worden?
Duitse starheid
Dat de Duitse rechtspraak is ‘overgenomen’ door wereldvreemde rechters en politieke officieren van Justitie is onder meer zichtbaar in de oorlogsmisdaden- en cold case dossiers, asielrechtspraak, de gang van zaken rond het onderzoek naar de Bosch-software voor milieufraude met auto’s, het falen bij criminele dossiers over banken en belastingdienst, de incompetentie bij terreurbestrijding, de aanpak van de huisvestingsmaffia, en recent in bepaalde uitspraken van het hooggerechtshof voor grondwettoepassing. Met name de interpretatie dat de overheid volgens de grondwet altijd het leven van enkelen moet beschermen, ook als dit het leven aan duizenden kan kosten, wordt door 87% van de ondervraagden niet begrepen naar aanleiding van de film over een mogelijke terreuraanslag van het type 9/11.
Hoewel de bemanning en passagiers zeker de dood zullen vinden als een gekaapt vliegtuig in een vol voetbalstadion neerstort, mag dit vliegtuig – volgens het hooggerechtshof – niet tijdig uit de lucht worden geschoten. Deze jurisprudentie – dat de overheid altijd en ten koste van alles het voorspelbare verlies aan mensenlevens moet vermijden – heeft ernstige consequenties, zowel voor de inzet van soldaten (geen eigen doden voor een hoger doel, maar ook geen collateral damage onder burgers), het schieten op criminelen/terroristen/gijzelnemers, het betalen van losgeld bij ontvoeringen en het afwijzen van abortus en medische behandelingen, ook als deze geen toegevoegde waarde hebben voor de kwaliteit van leven. Een dilemma dat tot zulke starre ‘juridische’ opvattingen leidt, verdient méér gezond verstand.
Normvervaging
Britse tandartsen willen niet meewerken aan de leeftijdscontrole bij ‘jeugdige’ asielzoekers, ondanks aanwijzingen dat er wordt gelogen en misbruik wordt gemaakt van het asielrecht. Een soort medisch beroepsgeheim voor tandartsen dus, waardoor onrecht wordt bevorderd en valse hoop wordt gegeven aan gelukszoekers die hun paspoort weggooien en weigeren zich in Frankrijk aan te melden als asielzoeker. Dezelfde arrogantie treft men bij de kerken aan; zij bepalen wel wat ‘goed’ of ‘fout’ is en de gevolgen mag de samenleving dragen. Daar zijn ze immers niet voor verantwoordelijk; in feite een beroep op de scheiding tussen kerk en staat. Was men maar zo consequent in andere gevallen, dan was de kerkbelasting in Duitsland snel verdwenen, waar nu belastinginformatie mag worden gebruikt voor de enorme rijkdommen van de kerken. Hier mag dit zelfs niet worden gebruikt voor de huurvaststelling, vinden scherpslijpers.
Sprookjes
De heer Bootsman (Tel. 19/10) gelooft nog in sprookjes en meent dat de ‘dienstreizen’ van de koning voor het Nederlandse bedrijfsleven miljarden extra opbrengen. Doch in werkelijkheid liggen de reeds uitonderhandelde contracten meestal klaar om te tekenen vóórdat de koning op pad gaat met het bedrijfsleven. Vaak gaat het om iets heel anders; namelijk een excuus tot zakendoen met een dictatuur, want de koning zal ‘ongetwijfeld de mensenrechten ter sprake brengen’. Of om Nederlandse exportgaranties dan wel ontwikkelingsfinanciering los te peuteren, want de koning kun je in het internationale staatshoofdencircuit niet in de kou laten staan met ‘lege handen’.