Onze premier wees de afgelopen week nadrukkelijk naar de werkgevers die maar niet over de brug willen komen met loonsverhoging en dreigde de aangekondigde lastenverlichtingen voor de bedrijven op te schorten. Het klonk alsof Marx Rutte tot de natie sprak. Onze premier beloofde voor elke verkiezing lastenverlichting aan de bevolking, maar ná de verkiezingen kwam daar telkens weinig van terecht; in werkelijkheid zijn de laatste jaren de collectieve lasten dan ook met zo’n 30 miljard euro gestegen. Per Nederlander zijn de lasten niet met 1000 euro gezakt zoals beloofd, maar eerder met 1000 euro gestegen. Geen lastenverlichting voor de burgers en wanneer het bedrijfsleven de kosten van de gestegen burgerlasten niet willen verdisconteren met meer loon, dan kunnen zij ook fluiten naar lastenverlichting.
Op zich behoeft dat geen probleem te zijn, mits de regering met die (hopelijk tijdelijke) extra inkomsten ook zaken aanpakt waarvoor zij in het leven is geroepen: volksgezondheid, educatie, infrastructuur, interne- en externe veiligheid, etcetera, enzovoort. Helaas: niets van dat alles, onze defensie schiet met pinda’s en leent helmen bij de Chinezen. De achtereenvolgende regeringen kortom, leveren niet wat in billijkheid van hen verwacht mag en mocht worden. Groter is de belangstelling van onze regering(en) om politieke tegenstanders ‘kalt zu stellen’ en degenen die daarover mopperen eveneens.
Volksgezondheid
De kosten voor de volksgezondheid bedragen inmiddels 100 miljard euro. De gezondheidszorg is vanaf 2006 stapsgewijs ‘geprivatiseerd’, waarbij destijds werd aangekondigd dat we daardoor een ‘betere en goedkopere zorg’ zouden krijgen. Eufemistisch gezegd is daar niet zo veel van terecht gekomen. De kosten voor de volksgezondheid bedragen inmiddels 100 miljard euro per jaar en in 2006 was dat nog 65 miljard. De schotse moraalfilosoof en econoom Adam Smith (1723 – 1790) was overigens al van mening dat een aanvaardbare graad van volksgezondheid bij uitstek geen terrein is waar de ‘onzichtbare hand’ van de vrije markteconomie een nuttige bijdrage levert. Dat is ook niet zo gek: op een vrije markt wil een tandarts zoveel mogelijk van zijn product afzetten. Vandaar halfjaarlijkse controle, een extra mondhygiëniste, extra preventieassistente en extra poetsconsulente. Wie denkt dat hun kosten zich bewegen op hetzelfde niveau als van de schoonmaakster die uw kantoor (de ‘stallen’) twee keer per week uitmest, komt bedrogen uit. In Nederland lopen ondanks deze brisante tandzorg inmiddels meer dan twee miljoen kunstgebitten rond overigens.
Ziekenhuizen kunnen er ook wat van. Een vrij onbenullig onderzoek vergt drie bezoeken: het eerste voor het leveren van een bloedmonster, het tweede voor het daadwerkelijke onderzoek en het derde voor de uitslag. Levert dat onderzoek geen verklaring voor uw klachten, dan volgt ander onderzoek, maar nu met eerst de levering van wellicht een urinemonster. Enfin: u begrijpt dat niet uw gezondheid centraal staat in de zorg, maar de mate waarin men in staat is aan u te verdienen. En dat is precies waar burger en natie géén behoefte aan hebben, want landen floreren alleen met een goed opgeleide en gezonde bevolking.
Veiligheid
Van de 928.870 misdrijven die in 2016 verspreid over heel Nederland werden geregistreerd kon de politie er slechts 210.815 daadwerkelijk oplossen. Dat is een oplospercentage van 22,7 procent. In 2010 was dit nog 27,6 procent. Dit blijkt toen al uit cijfers van het CBS. Het aantal misdrijven in Nederland is echter 5 keer hoger dan wat de overheid beweert. Dat constateerde het Dagblad Trouw een jaar later, toen die een vertrouwelijk rapport van de top van de politie en het OM in handen kreeg. Per saldo lost de politie slechts 4,5% van de misdrijven op en waarschijnlijk zelfs minder. De capaciteit bij politie en OM is inmiddels op een dusdanig laag niveau gekomen dat de burger het vertrouwen in de rechtshandhaving dreigt te verliezen en criminelen handelen alsof ze niet meer gepakt kunnen worden. Politiebureaus zijn alleen nog ’s avonds geopend om aangiftes tegen politici aan te nemen, behalve als het betrokken kamerlid een penthouse cadeau krijgt. Intussen worden detentiecentra gesloten en vervangen door ‘klinieken’ waar de crimineel als een patiënt wordt begeleid door zweverige types die evengoed zelf een psychologiedefect zouden kunnen hebben. Wie ‘De Goelag Archipel’ van Alexander Solzjenitsyn heeft gelezen bekruipt toch een onbehaaglijk gevoel.
Ons leger is aan het eind van zijn Latijn. Onze soldaten zullen, als de nieuwe ‘basispakketten’ geleverd worden, een helm moeten delen met collega’s. Uit cijfers blijkt namelijk dat er maar 22.500 helmen besteld zijn, terwijl er 45.400 basispakketten besteld zijn. Voormalig Minister van Defensie Hennis heeft in mei 2016 al aangegeven dat de krijgsmacht sinds 2015 “niet volledig voldoet” aan de meest fundamentele inzetbaarheidsdoelstelling, namelijk het verdedigen van het eigen grondgebied. Wanneer we met vier F 16’s op missie gaan, is er slechts één operabel. Twee zijn er voor de onderdelen en de derde blijft reserve.
Infrastructuur
Volgens de website infonu.nl staan dagelijks een half miljoen auto’s in een file vast. Dat betekent dat 5% van het totale wagenpark dagelijks stilstaat. Het openbaar vervoer is bij lange na niet in staat om de vervoersproblemen van en naar het werk op te lossen; de verbindingen zijn vaak te traag en te langdurig. Bovendien komt het openbaar vervoer meestal niet op de plekken waar uiteindelijk de bestemming is. Natuurlijk kunnen we van ons land niet één grote asfaltbaan maken, maar in plaats van het knutselen met onzin als zonnepanelen en windmolens, kunnen we beter een ‘Deltaplan’ maken voor herallocatie van industrieën en op een andere manier nadenken over openbaar vervoer. Een klein land als Nederland heeft meer aan continue metroverbindingen dan ‘Hoge Snelheid Lijnen’ en dubieuze Italiaanse treinenbouwers.
Onderwijs
Er zijn veel terreinen die niet omwille van traditionele redenen bij een overheid horen. Op het eerste oog lijkt onderwijs daar bij te horen en ook hier heeft ‘privatisering’ toegeslagen. Een enorm echelon managers bedenkt allerhande pretopleidingen die gretig aftrek vinden, maar weinig toekomst voor de kinderen biedt. Leerkrachten worden uitgeknepen en uitgewoond door de directie en zijn meer bezig met het maken van excuses. In Heemskerk haalde een schooldirectrice om politiek-correcte reden een Hebdo-poster weg: januari 2015. De betreffende docent die de poster had opgehangen, moest de klassen langs om zijn excuus aan te bieden, terwijl de ‘stille tocht’ met de politieke kopstukken voorop, nog moest beginnen! De directrice verklaarde: “Laten we wel wezen, we weten dat het tijdschrift Charlie Hebdo op de grens zat. Dat is soms ook beledigend. Wil je dat in een school? Tolerantie kent ook grenzen”. Het ziet er naar uit dat scholen inmiddels met andere zaken, namelijk meer politiek-correcte sturing, bezig zijn dan goed onderwijs, maar de directies weten desondanks met de extra budgetten wel goed raad; de bankrekeningen puilen uit en de directievertrekken kunnen zich meten met paleis Noordeinde.
Terug naar het dreigement aan het adres van het bedrijfsleven door onze premier. Zoals ik hierboven heb laten zien, verdwijnt ons belastinggeld nu niet direct aan zaken die met elkaar hebben afgesproken in dit land. Bovendien stelt het politieke kartel nu een onmogelijke en onredelijke eis aan het bedrijfsleven: zij worden kennelijk geacht de te hoge belastingen te compenseren. Maar waarom zouden zij dat doen? Voor de import van kansloze asielzoekers, die op alle fronten tekort schieten voor deelname in deze maatschappij? Dat is niet een toekomstig marktterrein waar zij geld aan kunnen verdienen, nog zullen zij een bijdrage kunnen leveren aan hun bedrijvigheid, bij gebrek aan kennis en opleiding. Ook kunnen de bedrijven, wanneer de overheid halsstarrig vasthoudt aan pover onderwijs, haperende zorg, een matige infrastructuur en onvoldoende condities voor de veiligheid, hun huidige verdienmodellen wel opbergen. Bij ongewijzigd beleid kunnen de bedrijven wel inpakken en de burgers zullen hun hielen wel lichten naar beter oorden.
Onze regering zodoende, kan maar beter eens gaan doen wat Fortuyn al voorstelde en waarvan Wilders en Baudet de belangrijkste erfgenamen lijken te zijn: stel orde op zaken en stop met nonsens. Dit land is het helemaal zat en de werkgevers nu ook.
.