Tussen Dekker en Panhuis…

Het debat in de Tweede Kamer met Minister Sander Dekker (Rechtsbescherming namens de VVD) is voorbij. Onder de hamer was het onvermogen van onze regering om de samenleving te vrijwaren van idioten als Michel Panhuis, die eerder de tiener Anne Faber om het leven bracht vanuit de TBS-kliniek in Den Dolder. Het kostte Justitie de nodige moeite destijds om Panhuis te laten doorslaan over zijn misdaad. Anne Faber was toen allang gestorven onder de handen van deze psychopaat.

Minister Dekker. Afb: screenshot debat 3 april 2019, screenshot van de livestream tweedekamer.nl

Panhuis is het type misdadiger waarvoor wij een overheid hebben ingesteld om ons te vrijwaren van hun dodelijke geweld. De bedoeling daarvan is dat misdadigers als Panhuis snel en adequaat worden opgespoord en achter slot en grendel worden gezet, om te voorkomen dat nog méér slachtoffers ten prooi vallen aan dit soort idioten. Met de dood van Anne Faber werd duidelijk dat dit bepaald op een mislukking is uitgelopen. Met dank aan de overheid?

In tegenstelling tot degenen die rechtstreeks verantwoordelijk zijn voor de relatieve vrijheid waarin Panhuis zijn misdaden kon plegen, stond onze Minister terecht in de Tweede Kamer. Zeker: hij is politiek verantwoordelijk. De resterende onvrede echter, is wel dat de werkelijke moordenaars van Anne Faber ondanks dit debat vrijuit lijken te gaan. Nog steeds trekken dezelfde personen aan de touwtjes bij Justitie en in het metier van TBS. Hen wordt nog steeds, ook niet na dit debat in de Kamer, geen strobreed in de weg gelegd. Geen van de werkelijke daders zal zich in de gevangenis voegen bij Möllenkamp (frauderend ex-bestuurder van woningcorporatie Rochdale Amsterdam) of bijvoorbeeld de gangster Willem Holleeder (bekend van de ontvoering van Freddy Heineken en de moord op collega-gangster Cor van Hout). Ook de mededaders van de moord op Anne Faber, gaan vooralsnog helaas vrijuit.

De staat waarin onze politiek nu verkeert, werd nog het beste weergegeven toen FvD Kamerlid Mr. Hiddema citeerde uit vrijelijk beschikbare informatie op het internet. Enkele momenten nadat hij die tirade (let wel: citaten die open en bloot op het internet staan) afstak, konden Kamerleden zich niet beheersen en vroegen de Voorzitter om ‘de toon van het debat’ niet te laten verstoren door de ranzige details van Panhuis’ daden. Een gotspe, want wanneer de ondervonden praktijk van de reguliere Nederlandse burger zelfs voor Kamerleden niet meer om aan te horen is, dan is diezelfde burger verstoken van vertegenwoordiging in die 2e Kamer. Zeker: de Kamerleden zullen mogelijk enkele details uit dezelfde bron al weten of kunnen weten. Laten we alsdan vaststellen dat zij toen al niet hebben gehandeld in de mate die de samenleving van hen mocht verwachten. Om dan, na dat falen, Mr. Hiddema de maat te nemen op morele gronden, is bepaald een aansporing om zelf en per omgaande  kundige artsen te benaderen voor behandeling, maar liever niet in Den Dolder.

Het moest erom gaan hoe deze samenleving onder leiding van de huidige politieke elite in staat zou worden gesteld om de weerzinwekkende praktijk van zogenaamde ‘patiënten’ (in werkelijkheid doorgewinterde misdadigers) te stoppen. Het moest erom gaan hoe dit decennialang falende ministerie zou kunnen worden schoongemaakt. Wij kunnen slechts vaststellen dat onze politieke elite daartoe niet in staat is geweest. Wij hebben gender neutrale toiletten, een matig plan voor 2de hands organen, wij weten kennelijk hoe warm  het aan het einde van deze eeuw is en welke provincies dan onder water zullen staan en vooral ook wat dat kost.

Maar hoe we deze samenleving vrijwaren van halve garen als Michel Panhuis; tja, dat is kennelijk een brug te ver voor onze fijngevoelige politici. Het ministerie van Justitie en veiligheid is nog steeds een rooie rotzooi waar we snel vanaf moeten. Stuur ze weg en het is klaar. In vijf minuten.


.

Deel dit:
0 0 stemmen
Artikel waardering
Abonneer
Laat het weten als er

1 Reactie
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
r dunki
5 jaren geleden

Inderdaad, ‘een rooie rotzooi’…

Niemand geeft thuis als het op inhoud aankomt, maar als Hiddema refereert aan het onderliggende rechterlijke vonnis, wordt gesteld ‘c’est le ton qui fait la musique’!

Dat ontaardde in een vals ‘links deuntje’, gecomponeerd door een partij wier vertegenwoordigster in de 2e Kamer zich liever bezig houdt met zaken als : ‘Top! ‘Eerste Donald Duck met lesbisch stel te koop.”

’s Heren Wegen voeren tegenwoordig steeds steiler naar beneden.