Prikbord nr 759

AKlimaatgoeroe Nijpels verwijt het FvD de feiten over de kosten van zijn plannen niet te kennen. Merkwaardig is dan dat de planbureaus, politici, media, kritische deskundigen en het publiek die ‘feiten’ ook niet kennen. Voorts beweert Nijpels dat ‘iedereen’ startklaar is om die plannen uit te voeren. Wie zijn dat dan; zijn klimaatvriendjes? Want zelfs de goedkeuring van die plannen is er nog niet en als men naar de rest van de wereld kijkt, inclusief Duitsland, moet die er ook nooit komen.

Asieldrammers

En weer bepalen de asieldrammers dat de regels geschonden (moeten) worden. Want het gaat helemaal niet over een Irakees jongetje dat hier mag blijven, maar een heel gezin, in strijd met de uitspraak van de rechter.

Bestuurlijke aansprakelijkheid

Bij faillissementen staat de curator vaak klaar om het management te beschuldigen van bestuurlijke miskleunen. Bij de DSB-bank bleek dit moeilijk aan te tonen, want het waren vooral de miljoenen-facturen van de curatoren die de boedel ‘afroomden’.

De financiële misrekeningen rond het dierenpark in Emmen waren reeds jaren geleden voorspeld, doch de gemeente gaat gewoon door met miljoenen erin te pompen. Straks mogen de burgers opdraaien voor een tekort van € 80 miljoen, tenzij … er eindelijk eens een bestuurder aansprakelijk wordt gesteld. Want van Waalwijk (RKC), Eindhoven (stadion, etc.), Utrecht (Tivoli, etc.) en vele andere big spenders moeten intussen lessen zijn geleerd.

Democratie

De zittende partijen geven er de voorkeur aan om de FvD-kiezers te negeren, want ze wensen geen ongelijk te bekennen, macht in te leveren of falend beleid aan te passen. Wel ‘eisen’ ze dat het FvD capabele politici levert. Dit is uiteraard terecht, maar toch een merkwaardige opstelling, gezien de vele onbenullen en baantjesjagers in hun eigen partijen.

Eigen pensioenpotje

Een aantal politieke partijen is voorstander van eigen pensioenpotjes die collectief worden beheerd en belegd. Dit is helemaal niet ‘eigen’, want – net als in de huidige situatie – beslissen anderen wat dat beleggen opbrengt, welke kosten en verliezen worden afgerekend en welke ‘solidariteitsbijdrage’ wordt afgeroomd. Wat probeert de politiek hiermee te verhullen; dat we gewoon doorgaan met het bestaande systeem of dat HET OVERHEIDSTOEZICHT NOG GEBREKKIGER WORDT?

EU

Het verdient aanbeveling om de recente toespraak van Victor Orban over migratie eens goed te lezen en dan te vergelijken met de slappe houding van de Nederlandse overheid (NL tekst beschikbaar).

Hoeveel uitkeringen zijn hier gekort – laat staan opgeschort – wegens het niet nakomen van de integratievoorwaarden? Hoe vaak is bij crimineel gedrag een vervolging vermeden, omdat betrokkene dan kan/moet worden uitgezet? Hoe vaak is een verblijfsstatus verleend/gehandhaafd ondanks de schending van de regels, kennelijke leugens, valse identiteit(en) etc. ? Hoeveel Turkse migranten worden hier behandeld alsof Turkije een EU-land is?

En zelfs bij de absurde WW-uitkeringen voor buitenlanders uit de EU, die hier niet (meer) beschikbaar zijn voor werk, kon door Nederland niet worden ingegrepen, beweerde men. Doch nu blijkt dat andere landen wel protesteren en de zaak wordt heroverwogen.

Gestoord

Een gedetineerde met een prothese mag worden gesard met de eis zich helemaal uit te kleden telkens als hij een detectiepoortje passeert, doch een gestoorde crimineel waarvan de achternaam nog steeds wordt afgekort tot P. heeft ‘recht’ op privacy. De ongelooflijke misstanden in ons strafsysteem zijn niet alleen de (politieke)  toezichthouders te verwijten, maar aan alle politici die dergelijke wetgeving hebben goedgekeurd of wegkijken van de gevolgen.

Kamikaze

Het politieke activisme van vakbonden, klimaatdrammers, milieufanaten, zakkenvullers, EU-verslaafden en industriehaters begint in Europa een doelbewuste kamikaze te worden. Met dubieuze subsidies, stakingen, gehersenspoelde kinderen, ECB-miljarden, open grenzen voor gelukszoekers en drugssmokkelaars, nepinformatie, CO2-gekte, criminele bendes/families, corruptie in politie- en defensie-organisaties, gerichte mediacensuur, belastingblunders, bank- en justitieschandalen, enorme verspillingen en het blokkeren van Brexit wordt de chaos elke dag groter gemaakt. In een dergelijke omgeving worden de ideeën van Macron vanzelf als ‘oplossingen’ gezien, zoals elke dictatuur belooft. Intussen is hij nog niet in staat om alleen in Frankrijk orde op zaken te stellen.

Links tuig

Waarom mag links tuig gemaskerd demonstreren? Omdat er ook politici meelopen? Of omdat zelfs het handhaven van het boerka/niqaab-verbod ‘geen prioriteit’ heeft? Neen, het is nog erger: dat verbod bestaat naar verluidt helemaal niet. We zijn weer eens bedonderd door de politiek.

Onderwijsindoctrinatie

Volgens minister Slob zijn er geen mogelijkheden om scholen te sluiten, behalve het stoppen van de subsidie. Waarom doet hij dit dan niet? Omdat zijn eigen inspectie heeft gefaald? Of vreest hij dat straks elke vorm van indoctrinatie via het onderwijs wordt verboden, zoals de klimaatreligie, de bewezen onzin die op de bijbel zou zijn gebaseerd en de linkse opvattingen over ‘vluchtelingen’? Als eerst de wet moet worden aangepast, rijst de vraag waarom de Eerste Kamer dit manco destijds niet heeft opgemerkt, net als de manco’s in de zorgwetten.

Paniek

Wie na ‘Utrecht’ en eerder het treinincident nog smalend spreekt over de gegronde paniek bij de aanslagen in de omringende landen – evenals in Frankrijk en Spanje – door ‘echte’ terroristen, dient te beseffen dat het falen van de overheid altijd worden gemaskeerd met idiote maatregelen. Te hopen valt echter dat na de evaluatie al die incompetente paniekzaaiers uit de crisisorganisatie worden verwijderd. En ja, ook het opschorten van de verkiezingscampagne is een vorm van paniek, omdat men in ons land nog niet toe is aan politieke analyses en standpunten die persoonlijke verantwoordelijkheid met zich meebrengen. Juist dat zou respect tonen voor de slachtoffers en nabestaanden; niet de overdreven media-aandacht en gratuite uitspraken van bestuurders.

Traditie

Ondanks de vele recesweken vindt de Tweede Kamer, in ieder geval mevrouw Arib, dat er ook tijd kan worden besteed aan reisjes. Zijn er geen andere problemen die (veel) meer aandacht vragen dan de persoonlijke verstandhouding tussen fractievoorzitters? Of is het ‘herstellen van een traditie’ zo belangrijk, omdat daarmee andere tradities (zetelroof, wachtgeld, onkostenvergoeding, recessen, bijzondere pensioenvoorziening etc.) bijna onaantastbaar worden?


.

Deel dit:
0 0 stemmen
Artikel waardering
Abonneer
Laat het weten als er

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties