De kwestie Asia Bibi spot met de asielwetten van Groot-Brittannië

Op 17 november j.l. verscheen op de Britse website ‘The Spectator‘ een artikel van de hand van Douglas Murray, een ook in Nederland niet onbekende auteur en islamcriticus. Murray maakt zich zorgen rond de in Pakistan vervolgde christelijke vrouw Asia Bibi en veegt meteen ook de vloer aan met het Britse beleid ten aanzien van vluchtelingen. Omdat dergelijk zwalkend beleid ons ook staat te wachten, bieden wij onze lezers graag de vertaling aan.

Douglas Murray. Afb: Wikimedia-commons.

Tussen de beperkte hoeveelheid nieuws deze week is er nauwelijks aandacht geweest voor het lot van de Pakistaanse christen Asia Bibi en haar familie. Bibi heeft het grootste deel van dit decennium doorgebracht in een dodencel in Pakistan. Haar misdaad was, volgens een dweepzieke moslimbuurvrouw die haar beschuldigde tenminste, dat ze “de islam had beledigd”.

In de laatste week is er ook amper aandacht geweest voor het feit dat Bibi en haar familie in verschillende landen asiel aanvroegen – waaronder Groot-Brittannië. Maar eerder deze week bleek al dat het VK deze echte asielzoeker geen asiel zou aanbieden omdat er bezorgdheid was over  ‘gemenebest’-relaties (Commonwealth of Nations, voorheen het Brits Gemenebest) die het Verenigd Koninkrijk met Pakistan onderhoudt. Er zijn inderdaad maar weinig indrukwekkender voorbeelden van de puinhoop die deze maatschappij is geworden dan binnen de dynamiek van specifiek deze situatie.

Het is daarom beslist een aardig moment om ook eens een ​​ander geval te bekijken van iemand anders die blijkbaar wel moeiteloos toestemming heeft verkregen naar Groot-Brittannië te komen en daar ook te blijven. Dankzij Hillel Neuer van het voortreffelijke ‘VN-Watch’, ben ik op de hoogte geraakt van de aanwezigheid hier in Londen van Dr. Ataollah Mohajerani, de voormalige minister van ‘cultuur en islamitische begeleiding’ in Iran.

Goed dan; onder de vele van zijn indrukwekkende prestaties in het leven, is Mohajerani waarschijnlijk nog het meest bekend door zijn voortdurende verdediging van de Iraanse oproep tot de moord op Salman Rushdie. Mohajerani’s 250 pagina’s tellende boek ( A Critique of the Conspiracy of The Satanic Verses ) is geschreven naar aanleiding van de fatwa van Ayatollah Khomeini in 1989 uitvaardigde en die vraagt om de moord op de Britse schrijver. Zoals een artikel hier ook al aantoont, bleef Mohajerani zijn haat tegen Rushdie koesteren. In 2007, toen Rushdie een ridderorde kreeg, schreef Mohajerani nog een artikel waarin kritiek werd geuit op de regering van Tony Blair en Groot-Brittannië ‘een vreemd land met een vreemde overheid‘ noemde. Niettemin, na enig ongemak met het Iraanse regime dat hij eerder zo loyaal heeft gediend, blijkt Mohajerani de afgelopen jaren ongestoord in het VK te hebben doorgebracht – hetzij met een visum, hetzij met verblijfsstatus voor onbepaalde tijd.

Dit alles werpt over het debat inzake Asia Bibi een nog somberder licht. Er is veel te zeggen over de asielwetgeving in het VK. Maar dat dit land veiligheid en onderdak zou bieden aan iemand die eerder een campagne van opruiïng tegen een Britse burger leidde en vervolgens kennelijk de toegang gaat weigeren aan een vrouw die tot de groep van meest vervolgde mensen op deze planeet behoort, is een demonstratie dat (of het VK nu een vreemd land is of niet) we de afgelopen jaren zeker regeringen hebben gehad die – wat asiel betreft – inderdaad heel vreemd hebben opgetreden.

——————————————–

Douglas Murray (1979) is een Brits schrijver, journalist, en politiek commentator. Hij is de oprichter van Centre for Social Cohesion en is de adjunct-directeur van de Henry Jackson Society en schrijver voor het Britse politieke weekblad The Spectator.

Afb: Uitg. Bloomsbury via Bol.com

In februari 2006, gaf Murray zijn visie op islam en moslims in Europa gedurende een speech tijdens de Pim Fortuyn Herdenking in Den Haag:

“Omstandigheden voor moslims in Europa moeten over het algemeen minder aangenaam worden: Europa moet overkomen als een minder aantrekkelijke optie. Wij in Europa hebben toch geen speciale verplichtingen aan de islam. We hoeven ze geen religieuze vakantiedagen te geven, speciale rechten of privileges. Veel eerder, nog voor de eerste aanslagen had het duidelijk gemaakt moeten worden dat mensen die naar Europa komen onder onze wetten vallen en niet onder hun eigen wetten. Als sommige moslims geen moskee hebben waar ze naartoe kunnen gaan, dan moeten ze realiseren dat wij ze er geen schuldig zijn”.

Murray is tevens auteur van verschillende boeken, waaronder het in Nederland populaire “The Strange Death of Europe”.

 

Deel dit:
0 0 stemmen
Artikel waardering
Abonneer
Laat het weten als er

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties