Eerste Kamer onderzoekt zichzelf

De Eerste Kamer gaat de integriteitsregels voor senatoren onder de loep nemen. Aanleiding is het bericht dat het adviesbureau van VVD-senator Duthler advies heeft uitgebracht over een wet waarover ze later zelf heeft mee- en ingestemd. Duthler zegt dat ze haar rol als Eerste Kamerlid niet heeft gebruikt voor de belangen van haar bedrijf en ze benadrukte dat ze ook niet het woord heeft gevoerd over de wet. Volgens de VVD-fractie heeft Duthler correct gehandeld.

Afb: Wikipedia

Eerste Kamervoorzitter Broekers-Knol wijst er in een reactie op dat het lidmaatschap van de Eerste Kamer een parttime functie is en dat de meeste senatoren ‘dus’ ook een andere baan hebben. Volgens Broekers is het juist “de meerwaarde van de Eerste Kamer dat de politici daar ervaring en kennis meebrengen uit de maatschappij en dat ze daardoor de draagwijdte van wetten kunnen beoordelen”.

Uiteraard hebben politici, ook de part-timers in de Eerste Kamer, als taak het land te dienen. Voor die taak worden zij voldoende bezoldigd, namelijk met dertigduizend Euro per jaar voor twee dagen in de week. Daarnaast ontvangen zij een ‘eindejaarsuitkering’ conform de regeling voor burgerlijk Rijkspersoneel, een vaste reiskostenvergoeding van € 3.640,= en een verblijfskostenvergoeding die afhangt van de afstand tussen hun woonplaats en de Eerste Kamer. Deze vergoedingen kunnen in 2018 oplopen van € 371,55 per jaar als het Kamerlid binnen een straal van 10 kilometer van de Eerste Kamer woont, tot € 12.025,59 wanneer het Kamerlid op meer dan 150 kilometer afstand woont. Voorts is er nog een ‘beroepskostenvergoeding’ beschikbaar van € 2.581,60. En gemiddelde ongehuwde bijstandsmoeder moet het met aanmerkelijk minder doen, terwijl haar adviezen op b.v. financieel gebied ’s lands schatkist waarschijnlijk een gezonder aanzien zouden geven. Vermoedelijk zouden onze militairen zelfs op tijd de benodigde kleding ontvangen, zulks in tegenstelling tot de ‘gematigde Syrische rebellen”. Tegen dergelijk vernuft steken de hautaine dames en heren bij-beunhazen in de Kamer wat bleekjes af.

Mevrouw Broekers-Knol zet de wereld op zijn kop; Eerste Kamerleden die hun hoofdverdienste elders hebben, vormen geen ‘meerwaarde’ in de politiek. Veel eerder is er het risico van belangenverstrengeling, zoals nu opvallend blijkt rond de kwestie Duthler. Eerste Kamerleden lijken vooral in de functie geïnteresseerd vanwege de mogelijkheden om nadrukkelijk te lobbyen in het belang van het maatschappelijk deel waar zij hun eigenlijke boterham verdienen.

Bovendien is de Eerste Kamer zo ook niet bedoeld geweest. Oorspronkelijk vormde dat gezelschap bij voorkeur een groep onafhankelijke verlichte staatslieden, personen die daadwerkelijk voldoende afstand kunnen nemen van de kiezer en van de waan van de dag om zo tot bezinning en reflectie te komen. Het hele politieke spectrum van zo’n 300.000 partijleden, is tegenwoordig dichtgetimmerd door echelons die zich uitsluitend bezig houden met het elkaar toespelen van de bal. Het grootste deel van de bevolking mag een keer per vier jaar een hokje roodkleuren en ‘that’s it’; staat voor het overige compleet buitenspel. Mevrouw Broekers-Knol bewijst, door haar VVD-collega onmiddellijk in bescherming te nemen, dat die stelling niet op lucht is gebaseerd. Er is sprake van een ‘Kartellocratie’ en de democratie is ver te zoeken.

En dan weten we nog niet eens zeker of ze wellicht ook frauderen. Om te voorkomen dat een enorme beerput wordt opengetrokken, gaat de Eerste Kamer nu notabene zélf onderzoek doen… Zoals “wij van WC-eend verklaren plechtig dat WC-eend helemaal fantastisch is”. Hetzelfde principe als de ‘Parlementaire toedekkingscommissies’ die door middel van een ‘Parlementaire Enquête’ eens gaan kijken of de politiek haar werk doet.

Er wordt gefraudeerd en politici komen er mee weg. Maar niet voor altijd… Dat bewees Neurenberg.

 

 

Deel dit:
0 0 stemmen
Artikel waardering
Abonneer
Laat het weten als er

1 Reactie
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
r dunki
5 jaren geleden

Als een VVD-er uit de 2e Kamer fractie in Amsterdams onroerend goed investeert, is het o zo makkelijk om hem – totaal bevooroordeeld – te laten vallen als ‘huisjesmelker’ en hem, met links Nederland, nog een schop na te geven. Maar ‘ons soort mensen’ sluit nu de rijen zonder feitelijk onderzoek.

Waarschijnlijk is er nog wel ergens een bevriende advocaat te vinden die een ‘onafhankelijk’ onderzoek wil doen, uiteraard als ‘vriendendienst’.