Een “gouden aandeel”, afgunstige politici en beperkte denkraampjes.

Enkele jaren geleden werd in meerdere landen in een TV programma aan deelnemers gevraagd of zij liever een kleine danwel een grote salarisverhoging wensten, waaraan als consequentie een minder kleine danwel een grotere salarisverhoging voor een fictieve derde gekoppeld zou zijn.

Afb: pixabay

Typerend was dat in Nederland de antwoorden erop toespitsten dat die derde vooral niet substantieel meer zou mogen verdienen, zelfs als de ondervraagde er zelf ook flink op vooruit zou kunnen gaan! Dan maar liever vrijwillig zelf een geringere salarisstijging, zolang iemand anders maar niet substantieel meer ging verdienen dan onze vaderlandse schraalhanzen. Is dit typerend voor onze vaderlandse wereldverbeteraars- mentaliteit? Dat de corresponderende antwoorden in andere landen naar de andere zijde van het spectrum uitvielen hoeft geen betoog, maar èchte Nederlanders gunnen elkaar kennelijk niet het licht in de ogen…

Een variant hierop is het spelletje van links Nederland met “het gouden aandeel van ABN AMRO”, dat erop gericht zou zijn om, na de privatisering van de bank en volledig in strijd met de wettelijke  eigendomsrechten der kopers, de staat vanuit een minderheidspositie erop te laten toezien dat het toekomstige management van de bank niet meer verdient dan afgunstige linkse minkukels in Den Haag kunnen accepteren. Let wel: wij praten hier over een privatisering van de ABN Amro bank in een situatie waarin de staat geen enkele andere band met de bank zou hebben, dus na afbetaling van alle overheidssteun.”Clip and clean”, zoals het gezegde luidt. Het eerdere geleuter over de al lang van tevoren goedgekeurde salarisverhoging van Zalm c.s. heeft bij de eerste plaatsing van ABN Amro aandelen al geleid tot een verlies van rond één miljard voor de staat: pennywise and pound foolish!

Dat politieke partijen die niets constructiefs bijdragen aan het wetgevend proces maar slechts raaskallen over vermeend racisme en imaginaire discriminatie, nu plots met wetgeving willen komen die het onmogelijk moet maken dat de CEO van de ING, de enige nog internationaal opererende bank, een min of meer internationaal marktconform salaris zou verdienen, is slechts een brevet van onvermogen van de salon-socialistische clique op het Binnenhof.

Wetgeving is per definitie niet bedoeld om één partij te treffen, dat strijdt volledig met de geest van de grondwet die duidelijk maakt dat wetgeving geldt voor eenieder – het principe van rechtsgelijkheid dat ons beschermt tegen deze gepropageerde linkse discriminatie – en dient om het land te besturen, ergo niet om één succesvolle, dus politiek onwelgevallige persoon te treffen. Hebben deze minkukels dan zo weinig begrip van en respect voor het wetgevend proces? Zij zijn toch de wetgevers?

Daarnaast is het curieus dat de staat mij een aandeel zou willen verkopen om vervolgens te pretenderen dat hij op de één of andere wijze mij zou kunnen en/of mogen beperken in mijn daaruit voortvloeiende eigendomsrechten door te stipuleren hoeveel salaris ik, uiteraard met de andere aandeelhouders, aan het management team van de betreffende winkel zou mogen betalen om hen marktconform te honoreren en inspireren om zo mijn aandeel toegevoegde waarde te geven?

Dat minister Hoekstra o.g.v. Europese wetgeving dit lachwekkende “gouden aandeel” juridisch niet haalbaar acht o.g.v. vrijheid van kapitaalstromen en van vestiging is correct, maar ook het Burgerlijk wetboek omschrijft het eigendomsrecht als “het meest volledige recht” van ons bestel, dus deze exercitie in kleinzieligheid resulteert à fortiori een testimonium paupertatis voor het Binnenhof, waar momenteel de wereldvreemde PvdA, D’66 en GL uitmunten in domheden en futiliteiten..

Met name het communistische GroenLinks wil met een eigen, onwettig, wetsvoorstel, dat notabene steun geniet van zes ignorante oppositiepartijen, een stap verder gaan en grote banken dwingen voortaan hun beloningsvoorstellen voor te leggen aan de minister van Financiën. Pretentieus en dom!

Kennelijk moeten geborneerdheid en een ontbrekend juridisch denkraampje hier dienen als rechtvaardiging voor de kleinzieligheid van lieden die grotendeels nog nooit een vak geleerd hebben….  Misschien moeten wij eens kijken naar de honorering van Jesse Klaver c.s?

 

Deel dit:
0 0 stemmen
Artikel waardering
Abonneer
Laat het weten als er

1 Reactie
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
5 jaren geleden

***Dat politieke partijen die niets constructiefs bijdragen aan het wetgevend proces maar slechts raaskallen over vermeend racisme en imaginaire discriminatie, nu plots met wetgeving willen komen die het onmogelijk moet maken dat de CEO van de ING, de enige nog internationaal opererende bank, een min of meer internationaal marktconform salaris zou verdienen, is slechts een brevet van onvermogen van de salon- socialistische clique op het Binnenhof.*** Aldus de heer Dunki.

De schitterend geformuleerde volzin blijkt toch het karakter te hebben van een totaliteit van verontwaardiging. Maar……….. is er wel eens over nagedacht hoeveel macht de ING werkelijk heeft? Banken hebben, mijns inziens, te veel macht gekregen door fusies en die macht wordt nu voor een deel misbruikt. 1. “ZE” zijn in staat geld te drukken zonder dat daar enige tegenwaarde tegenover staat. 2. “De computer is de nieuwe “geld- drukmachine”.
Daarnaast moet ik per drie maand € 5,90 betalen omdat ik een rekening heb. We hebben drie rekeningen, zodat ik per drie maand € 17.70 moet voldoen om mijn rekeningen te mogen handhaven.
Dat de TOP van een bank € 3.000.000,- per jaar kan verdienen, is geen verdienste, maar dat is doodeenvoudig gewoon graaien uit de pot van andermans geld. Als blijkt, dat door geniale vormen van beleggen of door aankopen van waardepapieren de bank enorme winst behaald, is dat een zuiver zakelijk transactie, dewelke dan een hoge beloning rechtvaardigt.
Op mijn vraag, waarom ik zoveel voor een rekening moet betalen, kreeg ik als antwoord:” U kunt toch een andere bank opzoeken?” Ook de “Andere” banken berekenen per drie of per maand een bedrag aan een Rekeninghouder.
De melding van Dunki, dat een CEO een min of meer internationaal “Marktconform” salaris kan verdienen is te eenzijdig van interesse. Prof dr. Sylvester Eijffinger een prof dr. Edin Mujagic, schreven een artikel met de aanhef”: Het decennium van financiële repressie is aangebroken”.
Door de lage rente hebben banken een “beetje” compensatie door rekeningen te belasten met een soort ” rekeninghoudersbelasting”. Marktkrachten voeren niet meer de boventoon maar “overheidskrachten”.
De “linkse Minkukels” zijn ,ook in mijn ogen, werkelijk minkukels, dat leidt geen twijfel, maar dat de macht van de Banken te groot is én dat de “Grootverdieners en/of bonusjagers” bij banken een beetje moeten worden getemperd, immers de nieuwe financiële crisis is nabij, blijken de Minkukels niet HELEMAAL ongelijk te hebben.
Wat Mario Draghi, van de ECB nu doet, het massaal opkopen van schuldpapieren, ook van het bedrijfsleven in de Zuidelijke landen, heeft heel veel invloed op de Noordelijke banken. ( Bijvoorbeeld een te lage rente)
Draghi overschrijd het mandaat van de ECB, op een zéér bizarre manier. Wat “we” nodig hebben is “discipline” bij banken………. en dat ontbreekt, naar mijn overtuiging”, nog wel eens: het verleden heeft het bewijs daarvoor duidelijk geleverd.