Geen woorden, maar daden

Onderwerp van gesprek in de USA is ‘Fire and fury’ – een sensationeel keukenmeidenverhaal  waarin onbevestigde ‘herinneringen’ en ‘meningen’ worden geventileerd door roddelnicht Michael Wolff, een egotripper met net zo’n ego en dubieuze reputatie als Donald Trump.

Van puur genot rillende Democratische lezers hebben nu bètablokkers nodig om hun hartslag weer onder controle te brengen, maar de Amerikaanse kiezers hebben nu eenmaal voor een excentrieke president gestemd en, vooral, tegen de meest gehate politica van het land. Zij hebben een extraverte, impulsieve kandidaat tot president gemaakt en hij is geen spatje veranderd maar laat ondertussen een indrukwekkend ‘track record’ zien van internationale en binnenlandse resultaten over 2017 waarvan zijn kiezers profiteren, dankzij onder andere de spectaculaire groei van de werkgelegenheid, verlaging van de belasting en stijging van het besteedbare inkomen.  Dit doet denken aan ‘Reaganomics’; hopelijk gaat Trump een beetje op zijn illustere voorganger lijken.

Afb: pixabay

Dit speelt terwijl malafide Democraten aan de zijlijn koppig blijven verkondigen dat voornoemde feiten onwaar zouden zijn, maar zij hebben altijd al moeite gehad met het onderscheid tussen objectieve feiten en hun subjectieve wereldbeeld, anders waren er ook geen gender-neutrale wonderkinderen geweest… Zelfs de werkeloosheid onder de zwarte Amerikaanse bevolking is naar een ongekend laag niveau gedaald, dus laten wij Trump beoordelen op zijn ‘track record’ en niet op roddels.

Het 25ste amendement van de Amerikaanse grondwet rept van eventueel falende geestelijke capaciteiten van een president maar, helaas voor de Democraten, niet van een non-conformistische president die volledig ‘compos mentis’ is maar weigert een politicus te worden en bepaald niet dom is – met zijn papieren van de Wharton School op zak en een succesvolle trackrecord in de moordende  onroerend goed markt van Manhattan.

De kiezers hebben in november beslist maar het lijkt wel of de wanhopige Democraten nog steeds proberen die verkiezing te winnen…

Trump is onconventioneel, doet aan de lopende band ongepaste en onhandige uitspraken waarvan zijn eigen staf staat te suizebollen, maar dit alles geeft de Democraten nog steeds niet het recht om een beroep te doen op het 25e amendement; een boek vol roddels van de heer Wolff al evenmin.  Dat boek levert waarschijnlijk leuke anekdotes en Trump’s oorlog met Bannon zal een hoop lezers een uurtje later naar bed doen gaan, maar paleis intriges in het Witte Huis zijn net zo normaal als in Buckingham Palace waar een prins Philip altijd wel garant stond voor onsterfelijke uitspraken en zijn niet al te snuggere zoon en dochter liepen af en toe ook stevig tegen de lamp; onze beruchte Bernhard was wel de minst scrupuleuze van dit gehele gezelschap.

Critiek van Bannon op de rol der Trump kinderen in het Witte Huis is terecht, hoewel dat hem zelf geen beter mens maakt, maar naarmate Bannon meer en meer in zichzelf ging geloven werd zijn positie ook onhoudbaarder; niemand wilde uiteindelijk een destructieve Amerikaanse replica van Lenin in huis hebben.

Het infantiele linkse innuendo dat Trump min of meer ongeletterd zou zijn en een volstrekte idioot spoort niet met zijn hierboven geciteerde academische en zakelijke ‘credentials’. Het feit dat duizenden democratische psychologen en psychiaters zich op het internet solidair verklaarden in hun ‘diagnose’ van Trump’s mentale ongeschiktheid voor het presidentschap zegt meer over de treurige mentale staat van deze drammende, over het paard getilde, onvolwassenen.

De ijdele Trump is licht ontvlambaar, maar kennelijk springt Wolff nogal losjes om met de waarheid door te schrijven dat Trump zijn security briefings niet zou volgen, terwijl hij daar absoluut niet bij mag zijn….  Deze bewering is volgens CIA directeur Mike Pompeo ‘absurd’, dus wat moeten wij geloven? Trump neemt zijn beslissingen kennelijk goed en ruimde bijvoorbeeld ISIS op door Obama’s slappe erfenis subiet overboord te gooien in goed overleg met het Pentagon.  Hij haalt ook de bezem door het ambtelijke apparaat van Obama’s  ‘deep state’ wereldje, waarin deze anti-semiet en zijn maatjes zich de erkenning van Jeruzalem als hoofdstad niet eens willen voorstellen en waar Obama’s verraderlijke ondersteuning van de Iraanse ayatollahs eindelijk een halt wordt toegeroepen.

Trump heeft waarschijnlijk meer gebreken dan de ‘gemiddelde man’, maar dat is hij ook niet en hij heeft zijn kiezers niet bedrogen; hij heeft een waslijst van resultaten laten zien van zijn regering ondanks alle Democratische sabotage, zowel op binnenlands als buitenlands terrein. Hij kwam met nieuwe belastingwetgeving waar tientallen miljoenen Amerikanen nu al de vruchten van plukken die zelfs de N.Y.Times inmiddels erkend heeft op de front pagina. De Dow Jones knalde door de 25.000 barrière in een krachtig economisch herstel waarbij ook de ‘zwarte’ werkgelegenheid omhoog is geschoten, iets waaraan de activist Obama – die in feite veel meer ‘voor president speelde’ dan dat hij het ècht was – nog nooit had gedacht. Feiten spreken, roddels niet!

 

Deel dit:
0 0 stemmen
Artikel waardering
Abonneer
Laat het weten als er

6 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
wim
6 jaren geleden

@ Dunki Bedankt voor uw reactie en toelichting. U begrijpt dat ik zeker geen inhoudelijke kritiek heb op uw stuk en met uw toelichting erbij kan ik de stijl ervan ook beter plaatsen.
Mijn opmerking was ingegeven door de dagelijkse overkill aan Trump bashen, minimaliseren van zijn successen en uitvergroten van (tijdelijke) tegenslagen.

wim
6 jaren geleden

@ Dunki Graag. Er staat ook een storende fout in mijn reactie die ik meteen even corrigeer. De eerste zin moet luiden: ‘Jammer dat dit overigens lezenswaardige stuk, me sterk doet denken….’
En nu de toelichting. De schrijver zet Trump neer als ‘een extraverte, impulsieve kandidaat’ en spreekt de wens uit: ‘hopelijk gaat Trump een beetje op zijn illustere voorganger (Reagan) lijken’. Trump is ‘ijdel en licht ontvlambaar’ en heeft ‘waarschijnlijk meer gebreken dan de gemiddelde man’.
Toegegeven, de schrijver geeft ook veel tegengas. Maar op mij komt het toch over alsof hij zegt (wat we vaak horen als het gaat over rechtse politici): “Ik ben het wel niet in alles met hem eens (in dit geval niet met zijn stijl, zijn manier van reageren etc.), maar… Om vervolgens te melden dat de daden zeer geapprecieerd worden.
Dat vind ik, gezien de goede toespitsing in dit stuk jammer. Waarom? Het bevestigt het beeld van Trump dat de mainstream media constant neerzetten, in het leven houden en waar mogelijk aandikken met de bedoeling Trump te diskwalificeren. Het werkt daardoor niet mee om de ogen van velen te openen voor deze perfide werkwijze van de media.
Bovendien is het nog maar de vraag of de acties van Trump zo impulsief zijn, of dat ze wellicht passen in een bewuste strategie.

r.dunki
6 jaren geleden
Antwoord aan  wim

@Wim

Als schrijver van dit stuk dank ik u voor uw kwalificatie ervan als ‘lezenswaardig en ik had uw foutje al gesignaleerd; ik appreciëer uw heldere en begrijpelijke uitleg. Stelt u zich mij svp voor als iemand die door ‘boerenverstand’ en simpele feiten wordt geleid en niet door extreme politieke sympathieën, dus af en toe wat tegengas lijkt mij niet misplaatst.

Ik zie Trump als een politiek fenomeen dat ten eerste gekozen is uit pure afkeer van het Amerikaanse electoraat van de arrogante en achterbakse linkse activiste Hillary Clinton.

Ten tweede zie ik, met afgrijzen hoe (ik heb er gewoond en gewerkt in het linkse bastion Manhattan), ruim een halve eeuw van Marxistische brainwashing van de Amerikaanse jeugd resulteert in een linkse terreur die niet alleen geestelijk maar ook puur fysiek – Antifa – alle grenzen te buiten ging, tot Trump door een historisch toeval als ’the right guy, at the right time, on the right spot’ als een Deus ex machina oppopte…

De opgepotte weerzin tegen die linkse terreur onder het Amerikaanse electoraat vroeg om een ‘politiek incorrecte’ president die de energie en vechtlust van een Trump heeft om de dagelijkse oorlog tegen Obama, Soros en de ‘deep state’ te voeren. Ik ben persoonlijk blij met zijn tomeloze energie, waarbij hij ondanks al het kabaal op Twitter weldegelijk met resultaten komt, waarover ik op deze pagina’s al eerder schreef.

Dat ik e.e.a. echter niet van het Tea Party perspectief zie geeft mij het recht om Trump bepaald niet als een fijnbesnaard en bedachtzaam zieltje te beschrijven, hetgeen u wellicht als ’tegengas’ ervaart, maar ik denk dat wij beiden de wens delen dat Trump kans ziet om deze kans op een historische omslag waar te maken.

wim
6 jaren geleden

Jammer is aan dit overigens lezenswaardige stuk, me sterk doet denken aan al die lieden die steevast beginnen met zich in het goede (= linkse, multiculturele, weg-met-ons-kamp) te positioneren om dan vervolgens degene die zij eerst min of meer diskwalificeerden volkomen bij te vallen.

r.dunki
6 jaren geleden
Antwoord aan  wim

@ Wim : Uw commentaar is mij niet geheel helder.
Kunt u svp iets nader toelichten?

r.dunki
6 jaren geleden

P.S:

Over linkse roddels en manipulatie gesproken is het bijzonder verrassend dat er plots sprake van is dat Julan Assange mogelijk door Trump een vrijgeleide heeft aangeboden gekregen om naar de USA te komen.

Obama’s ‘deep state’ zou al jaren geleden gepoogd hebben om Assange ‘kalt te stellen’ gezien de ongelooflijke hoeveelheid vuil die hij op hun drempel zou kunnen leggen en dat zijn géén roddels … verre van !

Als Trump deze coup pleegt loopt het Washingtonse moeras waarschijnlijk en een paar weken leeg en de gevangenissen vol met ‘deep state’. Paniek in de DNC gelederen…