Ik heb werkelijk geen idee waar die ernstige hersenverweking bij sommige lieden vandaan komt, qua intelligentieniveau variërend van LTS-zwakstroom (niet afgemaakt) tot universitaire (of parasitaire?) docenten aan de UvA, die gekenmerkt wordt door een schromelijk gebrek aan realiteitszin, feitenkennis en zelfreflectie. Opvallende overeenkomst tussen al die lieden is wel dat zij hoofdzakelijk te vinden zijn ter linkerzijde van het politieke spectrum. ‘Linkse intellectuelen’ is mijns inziens dan ook een contradictio in terminis.
Landgoed De Zwaluwenberg. Afb: Pvt. Pauline, Wikimedia
Nadat eerst al een beperkt aantal linkse randstedelijke ongezonde bleekneusjes met hersenverweking en een grote muil de intocht van de goedheiligman en zijn Zwarte Pieten probeerde te frustreren, maar daarbij in Friesland op een blokkade stuitten en een ander marginaal groepje linksgekkies er in Rotterdam op de Erasmusbrug zelf eentje opwierp, was er van de week een aantal linkse subversieve elementen van de AFVN – jawel, antifa’s – die het in Hilversum nodig vonden om te proberen de ontvangst te verzieken van een tiental Molukse KNIL-veteranen op landgoed De Zwaluwenberg, al sinds de benoeming van wijlen Z.K.H. prins Bernhard in die functie het aloude hoofdkwartier van de Inspecteur-Generaal der Krijgsmacht.
De tien hoogbejaarde Molukkers en hun begeleiders werden vorstelijk onthaald door de huidige IGK, luitenant-generaal Van Griensven, en gecomplimenteerd met en bedankt voor hun soms met gevaar voor eigen leven geleverde inspanningen in het KNIL tijdens de politionele acties in Nederlands-Indië. Daarnaast zou er ook bezien worden in hoeverre deze mannen nog in aanmerking konden komen voor mogelijke onderscheidingen, dan wel hulpverlening. Ik vind dat vanwege het Nederlandse koloniale verleden overigens ook nog steeds een morele plicht – rijkelijk laat weliswaar – daar is in de media ook stevige kritiek op geweest – maar dat is nog altijd beter dan helemaal niet. Per slot van rekening werden de Molukse KNIL-militairen door de uiterst racistische Soekarno -die zelf tijdens de Japanse bezetting collaboreerde met de Japanners om de blanken en de Indo’s Nederlands-Indië uit te krijgen- van collaboratie met Nederland beticht en werden daarom gedwongen het vege lijf te redden. Hoe dat allemaal tot stand was gekomen, doet in dit artikel verder niet ter zake.
Waar het hier om gaat is dat opnieuw een marginaal groepje van extreem-linkse signatuur probeerde om iets te verzieken met een demonstratie en daar raak ik na Maassluis 2016, de G20, de A7, de Erasmusbrug en al die andere ‘vreedzame’ betogingen onderhand toch behoorlijk onpasselijk van, om maar niet te zeggen geagiteerd. Het ergste is nog wel dat de antifaatjes commentaar hadden op en zich geïntmideerd voelden door een aantal sympathisanten van de Molukkers. Die sympathisanten waren allen in het zwart gekleed, zo schrijft de Volkskrant, en een aantal van hen was getuige hun jasjes lid van de motorclub Satudarah. Door hun aanwezigheid vonden de antifaatjes het verstandiger om hun ‘vreedzame demonstratie’ (dat zou dan voor het eerst zijn) niet door te zetten en de tactiek van het hazenpad toe te passen. Een verstandige beslissing (ook voor het eerst).
Wat ik zo opmerkelijk vind, is dat de demonstranten zich geïntimideerd voelden door de Molukse sympathisanten. Want als ik zo eens naar een aantal foto’s kijk van een reeks aan demonstraties, dan zie ik bij die antifaatjes dat ze nagenoeg zonder uitzondering in het zwart gekleed zijn, met een paramilitair karakter, tot aan het dragen van baretten toe als ze hun gezicht niet al hebben verborgen achter hoodies, zonnebrillen en sjaals (stel je voor dat pappie en mammie me zien!) en zwaaiend met hun vlaggen. Bij extreem-rechts is dat overigens niet veel anders. Ik kan mij dus geenszins verplaatsen in hun gevoel geïntimideerd te zijn: zij maken zichzelf doorlopend schuldig aan intimidatie. Of waren de Molukkers in grotere getale gekomen dan zijzelf? Prima. Dan weet je ook hoe de passanten zich voelen bij een massale antifa-demonstratie. Om van middenstanders die hun nering geplunderd zien worden door proletarische klanten zoals in Hamburg nog maar te zwijgen. Ook zijn het steevast extreem-linkse (tegen)demonstranten die met geweldgebruik beginnen bij demonstraties van bijvoorbeeld extreem-rechts. Hoezo huilen dat je je geïntimideerd voelt?
En als je dan het relaas in de Volkskrant leest, dan lees je opnieuw, net als na de mislukte demonstratie in Friesland afgelopen weekend, opnieuw een schromelijk gebrek aan realiteitszin, het ontbreken van feitenkennis en geen greintje zelfreflectie bij de linksgekkies; integendeel, veelal eerder vindt er een omkering van feiten plaats. Kinderachtig stampvoeten als je je zin niet krijgt en beginnen met huilen. Het zou erg prettig zijn dit slag volk niet langer een podium te bieden, op welke manier dan ook. Dat doorlopende geweeklaag over zaken waar de huidige generaties niet verantwoordelijk voor zijn, part noch deel aan hebben gehad of niet kunnen (of willen) oplossen (omdat het ons probleem niet is) moet net als het gejammer van, door en over moslims en de islam maar eens afgelopen zijn.
Het is namelijk te zot voor woorden dat intelligente mensen, die anders, maar vooral verder denken dan het bekrompen denkraam van de linkse kerk, geframed word als nazi, fascist, racist, xenofoob, imperialist, kolonialist en al wat dies meer zij door de eerste de beste aan zelfhaat lijdende of in zelfmedelijden zwelgende marxistische snotaap, die nog niet eens het fundamentele verschil weet te benoemen tussen nationaal-socialisme en fascisme, laat staan over enige kennis beschikt van het Nederlandse koloniale verleden. En dat wordt alleen maar nóg erger, want de met een flinterdun groen laagje vernis bespoten communisten van Jesse Klaver gaan getuige een bericht in het AD op jacht naar de lager opgeleide en dus eenvoudiger te indoctrineren kiezer.