A bridge too far

In ons land zijn op dit moment iets minder dan 290.000 mensen lid van een politieke partij. Gemeten naar ledenaantallen is het CDA de grootste partij met 48.775 leden op 1 januari jl. Daarna volgen PvdA met 46.162 en SP met 39.550. De representatie in de Staten-Generaal is bepaald een andere, met 19 zetels voor het CDA, 9 zetels voor de PvdA en 14 voor de SP.

Ahmed Marcouch. Afb: wikimedia

Tijdens de laatste verkiezingen liet het electoraat weten verder wel klaar te zijn met de PvdA: de partij moest maar liefst 29 zetels inleveren, hetgeen een flinke uittocht betekende voor PvdA-Kamerleden.  Veel bekende namen moesten het veld ruimen en genieten nu een riante wachtgeldvergoeding, in afwachting van hun terugkeer naar de ‘oude’ baan die, dat geldt voor vrijwel alle PvdA-politici, vooral bij de overheid werkzaam zijn of waren als ambtenaar. Voor niet weinig voormalige PvdA-Kamerleden moet hun aftocht uit de gebouwen rond het Binnenhof een pijnlijke zijn. Jarenlang een grote mond opzetten over ‘sociale rechtvaardigheid’ en ‘pal staan voor dit land’ werd door de kiezer op ongekende wijze afgewaardeerd en wat overbleef was de Partij van de Afgang. Dat geldt niet voor de rest van bestuurlijk Nederland, waar niet weinig socialisten als ambtenaar of bestuurder geld uit de schatkist (belastinggeld dus) omzetten in private inkomsten.

Het coöpterende gezelschap wat aan de knoppen van Nederland draait, brengt echter uitkomst. Ditmaal komt de bestuurlijke incest tot uitdrukking in het aanstaande burgemeesterschap van Ahmed Marcouch, die de ambtsketen van Arnhem krijgt uitgereikt. Uiteraard heeft Marcouch die functie niet ‘verdiend’ door zijn optreden als woordvoerder en bestuurslid van de Unie van Marokkaanse moskeeën in Amsterdam en omstreken, of als subsidieaanvrager (Marcouch vroeg in 2005 maar liefst 150.000 euro subsidie aan om de radicale imam Al-Qaradawi[1] naar Nederland te laten komen). Marcouch heeft die functie uitsluitend verdiend vanwege zijn lidmaatschap van de PvdA en een verder weinig opvallende rol in de Tweede Kamer.

Daarmee krijgt de stad, waar nota bene slechts 6% van het Arnhemse electoraat aangaf wel vertrouwen in de kwakkelende partij te hebben, een burgemeester van PvdA huize.  Marcouch zelf lijkt het niet te kunnen bevatten. In een ‘tweet’ vermeldde hij ‘Arnhemmers, heel blij en vereerd om jullie BM te mogen worden’. Dat moest natuurlijk zijn: ‘Arnhemmers, jullie zijn weer mooi te grazen genomen’.

Dat wordt nog een ‘Bridge too far’ voor Marcouch. In Arnhem smeult namelijk een veenbrand.

————————————————————

[1] Zie ook ‘Helige identiteiten: op weg naar een shariastaat?’ dr. Machteld Zee 2016, ISBN 9021403684

Deel dit:
0 0 stemmen
Artikel waardering
Abonneer
Laat het weten als er

2 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Campert
6 jaren geleden

Met één grote winnaar: de koning van Marokko. Hij wordt nu maandelijks uit eerste hand bijgepraat over onze Tweede Kamer, onze Rotterdams haven en nu ook Arnhem. Met dank aan Mark en Lodewijk (winnaars van de verkiezingen, weet U wel). Voor hen bij bezoek ter plaatse zeker een rode loper! Ga zo door heren.

r.dunki
6 jaren geleden

Zoals ik recentelijk ergens las: de P.v.d.A. is nèt als een smerige herpes waar je nooit vanaf komt…. Daarnaast is ons politieke systeem corrupt : de brutale Haagse clique speelt elkaar de bal weer eens toe, zolang er geen direct gekozen burgemeester komt.

De vergelijking met Rotterdam gaat mank: Abou Thaleb was en is geen lid van rare islamitische clubs, heeft geen relatie met haatpredikers, stelt niet – zoals Markouch – dat PVV-ers geen politieagent mogen worden terwijl hij wèl hoofddoekje’s voor vrouwelijke agenten propageert…

Kortom, kunnen de Haagse regenten de Arnhemse verkiezingsresultaten op een bottere wijze dan deze negeren? Arnhem verdient toch beter!