Politieke elite is lastige burgers zat

Mijn aandacht werd getrokken door een column op de webpagina van RTL-Z van de hand van Roderick Veelo, welke de moeite van het lezen meer dan waard is; zijn analyse is glashelder en ik kan mij er geheel in vinden. Voor de volledigheid is de tekst van zijn column hieronder gedeeltelijk overgenomen.

Ortega y Gasset. Afb: wikimedia

De Spaanse dwarsdenker José Ortega y Gasset beschrijft het zo prachtig in zijn boek ‘De opstand van de massamens’: de elite die maar doordendert in de trein van het eigen gelijk, niet meer in staat tot contact met de grote werkelijkheid, geen oog voor het spoor dat eindig is en de elite die verongelukt.

Een belangrijke tussenstop waar deze week met grote vaart werd langsgereden was de wet voor een bindend referendum. Een voorstel dat al in 2005 is ingediend door PvdA, GroenLinks en D66 en werd aangenomen in beide Kamers. Omdat het hier een grondwetswijziging betreft, diende er deze week nog een tweede keer gestemd te worden voor een twee-derde meerderheid. Maar de initiatiefnemers zien daar bij nader inzien vanaf en begraven hun eigen kind levend diep onder de grond.

De reden daarvoor is de ‘verkeerde’ uitkomst van het (raadgevend) referendum over het associatieverdrag met Oekraïne. De uitslag – nee tegen dat verdrag – ging lijnrecht in tegen de Europese idealen van PvdA, GroenLinks en D66 en daarmee was de volksraadpleging definitief uit de gratie. Een draai van 180 graden, gewoon omdat het kan.

Op de dag van de draai twitterde GroenLinks er nog wel lustig op los, dat de Zwitsers gekozen hebben voor groene energie. Een keuze van de Zwitsers in een bindend referendum!

Het volk vragen wat het wil is leuk zolang het volk de gewenste antwoorden geeft. Maar referenda leidden meer dan eens tot teleurstellingen bij politici. En om zichzelf voor die teleurstelling te behoeden, dient de bemoeizucht van de burger tot een democratisch minimum beperkt te blijven. Zelden heeft een partij z’n beginselen zo verraden als D66.

Verder lezen op RTL-Z

 

Aldus Roderick Veelo. Haarfijn legt hij de vinger op de zere plek van de arrogantie van de macht, het kiezersbedrog, de draaikonterij en het volkómen onbenul op het Binnenhof over wat er zoal onder de Nederlandse staatsburgers leeft. Nee,ik spreek niet ‘voor het volk’, maar ik ben niet doof, niet blind en niet gek. Er is allang geen sprake meer van een onderbuikgevoel: de bewijzen dat de politieke elite met zijn hautaine en denigrerende opstelling – met name van ‘linkse intellectuelen’ (naar mijn mening de grootste contradictio in terminis die er bestaat) – de Nederlandse staatsburgers ronduit aan het belazeren is, stapelen zich steeds hoger op. Helaas zijn begrippen als hoog- en landverraad uit het strafrecht verdwenen en ik begin steeds meer te begrijpen hoe dat tot stand is gekomen; ik durf er zelfs wel een oorzaak voor te benoemen. Dezelfde oorzaak, die ervoor zorgde dat de ‘Zwarte Weduwe’, Florrie Rost van Tonningen-Heubel – ondanks de enorme weerstand daartegen – haar staatspensioen bleef behouden – omdat haar man, M.M. Rost van Tonningen (NSB) Tweede Kamerlid was geweest. Die oorzaak, en alle exponenten ervan, is samen te vatten onder de noemer ‘eigenbelang’.

Zelfs de – doorgaans onkreukbare – SGP heeft afgelopen week een flinke steek laten vallen: de Eerste Kamerfractie van die partij ging ook daar akkoord met de ratificatie van het door de Nederlandse kiesgerechtigden afgewezen Oekraïneverdrag. Op Twitter kreeg de partij dan ook de wind van voren, ook vanuit de eigen jongerenafdeling; op de opmerking dat christenen de dupe zouden zijn als het verdrag niet geratificeerd zou worden, heb ik niet anders kunnen reageren dan dat de Nederlandse belastingbetalers nú de dupe zijn van de ratificatie van dat verdrag. Want er vloeit nu al een gestage geldstroom vanuit de EU richting dat straatarme, door en door corrupte, door burgeroorlog tussen Russisch- en westersgezinden (en dus russisch-orthodoxen en rooms-katholieken) in tweeën verscheurde land. En dat betaalt u. Wist u dat van alle lidstaten Nederland per capita de hoogste afdracht doet aan de EU? (bron: Eurostat). Saillant detail is dat het wetsvoorstel van de SGP-fractievoorzitter in de Tweede Kamer, de heer Kees van der Staaij, om in het parlement een hogere drempel op te werpen voor de overdracht van Nederlandse bevoegdheden aan Brussel door de Eerste Kamer in de ijskast is gezet.

De politieke elite mag wellicht de ‘lastige burgers’ zat zijn – maar dat is andersom ook méér dan overduidelijk het geval. Ik begin te geloven dat het niet al te lang meer zal gaan duren voordat iemand daartegen zijn eigen plan gaat trekken en dat de moord op Pim Fortuyn echt niet de laatste politieke moord in Nederland zal zijn geweest – met als kanttekening, dat dhr. Wilders zich dan nog het minst zorgen hoeft te maken over zijn gezondheid.

Ik geloof er namelijk niets van dat de Nederlandse staatburgers zich als makke schapen naar de slachtbank blijven laten leiden. Dat breekpunt kómt er.

 

Deel dit:
0 0 stemmen
Artikel waardering
Abonneer
Laat het weten als er

2 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
r.dunki
6 jaren geleden

Taalkundig kunnen wij vast een enorme boom opzetten die het nationale dictee volstrekt doet verblekent, variërend van het analfabete : ” er zit iets aan te komen?” tot het al even halve gare : “Hans van Breukelen als keeper (zijnde)…”.

V.w.b. onze dierbare, zogenaamde “linkse intellectuelen” hebt u volkomen gelijk : Raymond Aron was een erudiete filosoof aan wiens intellect en ratio niemand in Frankrijk kon tippen, terwijl Jean Paul Sarte een communistische psychopaat was die onder zijn ijverige discipelen o.a. de beruchte Pol Pot rekende als zijn grootste succesnummer.

Desondanks was in het superlinkse Parijse milieu van de jaren ’60 – dat zichzelf bijzonder intellectueel waande – de dominante ideologische kreet : ” il faut mieux avoir tort avec Sartre qu’avoir raison avec Aron”.

Daarom zijn die “semi’s” zo gevaarlijk; laten wij hen dus ofwel “nitwits” danwel “halfwits” noemen, aan u de keuze….

r.dunki
6 jaren geleden

U kunt de contradictio in terminis vervangen door het m.i. correctere pleonasme dat luidt : ” linkse semi-intellectuelen “. Hoe anders kunnen wij die levensgevaarlijke warhoofden aanduiden die niet gehinderd worden door enig gezond verstand?

Als de arrogantie van de 4e partij in Nl.nog even voortduurt zouden nieuwe verkiezingen een aardig alternatief zijn voor de kiezers om hun weifelende en/of strategische keuze’s nog eens grondig te herzien.