Franse verkiezingen

Evenals verkiezingen elders in het vrije westen, hebben nu ook de verkiezingen in Frankrijk duidelijk gemaakt dat de kiezers de gevestigde orde compleet beu beginnen te worden. Het in vier politieke kampen verdeelde Frankrijk koerst af op grondige herschikking van het politieke landschap, nu de twee grote machtsblokken (de linkse Parti Socialiste en Les Républicains op rechts) voor het eerst niet in de beslissende kiesronde van de presidentsverkiezingen vertegenwoordigd zijn.

Marine Le Pen. Afb: Flickr.

Met Macron en Le Pen in de tweede ronde, lijkt het erop dat nu in heel Europa het tij aan het keren is. De burgers willen af van het technocratische geschutter, met name voor zoveel EU-georiënteerd. Als geen ander land in Europa ook, heeft Frankrijk veel te stellen met niet alleen economische vluchtelingen, maar ook met grote groepen allochtonen die roots hebben in vooral islamitische landen. Belangrijker nog is de onevenwichtige verdeling van de welvaart. Ook in Frankrijk is de heersende mening onder de plattelandsbevolking dat zij de rekeningen betalen die voortvloeien uit afspraken in Europees verband. Als dank daarvoor ontvangen zij de belastingaanslagen die de feestelijke aankleding en royaal gedoteerde banen (niet zelden overheids-gerelateerd) in de grote steden als Parijs en andere centra langs de Atlantische kust of de Middellandse Zee bekostigen.

De kansen voor Marine Le Pen, leidster van het ‘Front National’, lijken verder toe te nemen. Met de Sociaal-Liberaal Macron halen de Fransen oude wijn in nieuwe zakken aan boord en het zal geen verbazing wekken wanneer dat besef de komende weken nog doorbreekt. De inmiddels gelouterde politica is de afgelopen jaren gestaag gegroeid in haar rol van inspirerend leidster. De kans dat vele republikeinse stemmers zich achter Le Pen scharen is groot, evenals de achterbannen van de kleinere partijen. Of Macron de socialistische kiezers daadwerkelijk kan overtuigen, staat nog te bezien.

Voor het patriotisme in Europa is dat geen slechte zaak. Natuurlijk zullen de Eurofiele politici her en der beweren dat wanneer de EU wordt afgeserveerd door Frankrijk in navolging van de Britten, een tijd van oorlog opdoemt en  de economische afgrond met rasse schreden naderbij komt. De prestaties van de EU echter, zijn tot dusver te mager om veronderstellingen te rechtvaardigen dat die zaken dankzij hen tot dusver buiten beeld zijn gebleven. Sterker: met de EU zijn we fors op weg naar volksoproer en andere onverkwikkelijke zaken.

Dat de ‘peilingen’ tot de verkiezingen een totaal vertekend beeld te zien zullen geven, is een fenomeen dat de gemiddelde kiezer inmiddels wel op waarde weet te schatten…..

 

Deel dit:
0 0 stemmen
Artikel waardering
Abonneer
Laat het weten als er

7 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties
Campert
6 jaren geleden

Eens.
Gelukkig heeft Marine in 18000 van de 36000 gemeentes gewonnen tegen maar 7000 voor Macron.
De legislatives voor het parlement in juni zouden Macron dus een vleugellamme president maken…
Hopelijk wordt onze eigen knuffel Yasser ook nog door Buma aan de kant gezet!?
Komt het wellicht toch nog goed.

r.dunki
6 jaren geleden
Antwoord aan  Campert

ik zag gisteren dat de kiezers in de USA op dit moment wederom voor Trump zouden gaan, ondanks de hysterische sabotage pogingen van de Democraten, maar hier zitten wij wederom met het opportunisme van het mannetje met de rubberen ruggegraat opgescheept en Frankrijk loopt een groot risico op meer van hetzelfde.

Hopelijk krijgt u gelijk dat Buma het solide slot op de deur wordt, en misschien heeft hij nog een verrre neef in Frankrijk. Wie weet …

Campert
6 jaren geleden

On va voir…Na 8 jaar Dordogne en 6 jaar Hérault heb ik mijn vertrouwen in het liberale denkvermogen der Fransen wat verloren. Zij zijn zeer angstig zich in het openbaar zelfs maar over de linkse terreur van de straat en de media te uiten laat staan er iets aan te gaan doen. De rode vlaggen marcheren nog dagelijks door de straten. Et pour le reste: on ’s amuse…

r.dunki
6 jaren geleden
Antwoord aan  Campert

Frankrijk is inderdaad volledig verziekt door de terreur van de linkse social justice warriors, die o.a. voor 100 % de problemen met de muslims en de wurggreep van de tanende vakbonden hebben veroorzaakt en de pers zodanig manipuleren dat zij hiermee ongestraft kunnen doorgaan, vooral dankzij de laffe houding der Fransen die u hier signaleert.

Macron is in feite niets anders dan de stroman van dit moreel corrupte Franse establishment dat Fillon, middels het lekken van vertrouwelijke overheids-dossiers, kapot heeft gemaakt (zo kwam de linkse agitator Obama ook als stroman van allerlei belangen- groeperingen aan het bewind) .

Nu wordt Marine le Pen door dezelfde élites “kaltgestellt” en dan gaan wij vrolijk verder met deze Franse versie van Jesse Klaver…. Het lijkt Nederland wel!

Campert
6 jaren geleden

Macron studeerde aan de ENA, was bankier, was minister onder Hollande en behoort daarom dus tot de politiek correcte elite van de vroegere UMP/PS…
Iemand die op zijn 17e aanlegt met een getrouwde mevrouw van 42 met drie kinderen geeft mij weinig hoop.
Benieuwd overigens hoe M. Macron de linkse terreur gaat aanpakken en de buitenwijken van de grote steden alsmede de centra van kleinere steden weer toegankelijk gaat maken..

r.dunki
6 jaren geleden
Antwoord aan  Campert

@ Campert

Inderdaad, Macron (over-)leeft in ronde 1) voornamelijk omdat de kiezers een appeltje te schillen hadden met “de oude hap”, t.w. Hollande, Sarkozy, Fillon etc. Macron is natuurlijk een nieuw gezicht, maar toch deel van hetzelfde moreel corrupte systeem. Zijn geinverteerde Oedipus complex lijkt mij ook niet erg inspirerend, noch zijn agenda.

Door de terreur van politiek correct links in de Franse pers (net als in de USA en Holland) zijn ontzettend veel F.N. kiezers als de dood om hun baan te verliezen in de door links geinfiltreerde en gedomineerde ambtenarij, maar velen zullen in staat zijn om onderscheid te maken tussen het gebrek aan substantie en verandering van Macron’s agenda en die van Marine le Pen en middels het stembiljet “uit de kast te komen”.

Zoals de auteur van dit artikel al stelt, het is in die contexet niet ondenkbaar dat veel Fransen in de komende weken zwaar aan het denken en twijfelen worden gezet, leidend tot een “Trump effect” want Macron’s open grenzen, pro-EU, pro globalisering etc. agenda is “plus que ça change, plus que c’est la même chose”.

Veel mensen die niet hebben meegeprofiteerd van de linkse golf in de overheidssector en al evenmin van de conservatieve golf in de private sector zijn boos. Héél boos en dat heeft in Amerika geleid tot een grote ommekeer, dus waarom niet in Frankrijk?

r.dunki
6 jaren geleden

Geachte Heer Herben, ik help het u hopen!
De inzettende trend onder de Franse kiezers is duidelijk: kleedje weg onder de voeten van de corrupte socialistische en republikeinse politieke clique die al ruim een eeuw het land van de regen in de drup brengt. Maar wie durft de problemen te benoemen en ana te pakken? Niet Macron, wiens mooie verhalen zonder veel substantie eerderdoen denken aan een padvinder als Klaver dan een “hands-on” doener die Frankrijk nodig heeft

Dat na W.O.II een sterke communistische invloed samen met extreem linkse (salon-) socialisten de archaïsche vakbonden in dit al zo anarchistische land een verlammende invloed heeft gegeven is de politieke en economische vloek van Frankrijk omdat zo weinigen zoveel pestilente invloed hebben, want de laffe politieke clique heeft nooit de evenknie van Margaret Thatcher geleverd die daar de bezem doorheen haalde.
Integendeel, hun écoles supérieures zijn de broedplaats van een zelfingenomen inteelt-clique die slechts oog heeft voor de eigen belangen. Alle financiële schandalen gaan de doofpot in, zoals Chirac, Lagarde, en nu weer Fillon?

In de Franse pers ziet men dat een jongere generatie zich keert tegen het salonsocialisme en dit establishment, reden waarom Macron zich rept om vooral niet als links over te komen noch als lid van de regerende clique uit de écoles supérieures, maar dat is hij wèl .

Marine le Pen heeft beloofd de bezem door die moreel corrupte zwijnenstal te halen maar de vraag is of de Franse kiezer nu voldoende lef heeft om in de 2e ronde het op puur zelfbehoud gerichte negatieve (contra-le Pen) stemadvies van hun failliete politieke establishment naast zich neer te leggen voor een èchte grote schoonmaak.

Ik ben niet optimistisch; in Nederland lijkt dat vooralsnog mislukt te zijn, maar hopelijk krijgt u gelijk!