Oude politiek

Het geval Aboutaleb is een voorbeeld dat de oude politiek mooi illustreert. Hij heeft de zwakte van de door het policorvirus ernstig besmette en naïeve Gutmensch ontdekt en maakt daar slinks gebruik van, zoals een goed moslim en zoon van een imam betaamt. Ik ben opgegroeid in Marokko en ken die mentaliteit heel goed. Daar geldt het adagium: ‘diegene die gelegenheid heeft om de ander te bedonderen en het niet doet, verdient vervolging en straf’.

De politicus en de prostituee....

De politicus en de prostituee….

Recent staaltje opportunisme en de boel bedonderen.
Ahmed Aboutaleb riep de leden van de Turkse gemeenschap in Nederland op om kalm te blijven en de politieke spanningen in Turkije niet over te brengen naar Nederland. Aboutaleb zag de stijging van spanningen tussen aanhangers van de Turkse president Recep Tayyip Erdogan en de volgelingen van diens rivaal, de islamitische geestelijke Fethullah Gülen. “Ik roep beide groepen op kalm te blijven”, zei hij zondag 17 juli 2016. Aboutaleb zei aansluitend ook bereid te zijn gesprekken te leiden tussen beide Turkse groeperingen. “Als dat gewenst is, zal ik dat zeker niet nalaten”, zei hij.

Terecht wijst Annabel Nanninga op TPO op de dubbele moraal van Aboutaleb. Zij schreef namelijk:

“Over de spanningen tussen Nederlanders en Turken die openlijk verklaren dat zij meer solidair zijn aan islam, Erdogan en Turkije dan aan Nederland, zei de burgemeester niets. Ook over de Turken die in zijn stad de pers belemmerden hun werk te doen en zelfs een cameraman van de NOS sloegen, had Aboutaleb niets te melden. Het verontrustende beeld, dat toch welhaast aan een invasie doet denken, van de Rotterdamse Erasmusbrug onder een zee van Turkse vlaggen, was voor Aboutaleb kennelijk evenmin een reden tot zorg”.

Aboutaleb weet in te spelen op de middelmatige kiezer die van dubbelheid, consistentie, laat staan congruentie, hoegenaamd niets weet. Zij lezen of horen dat de Marokkaanse burgemeester van Rotterdam de leden van de Turkse gemeenschap in Nederland oproept om kalm te blijven en denken: kijk, wat een held.

De gemiddelde kiezer is doorgaans geen schaker, die denkt echt niet verder dan de incidentele opportunistische kretologie. Terwijl deze man in wezen een veel te grote broek aantrekt. Zo’n oproep, als het al van enige betekenis zou zijn, is de taak van de centrale overheid, de regering en zeker niet van slechts de burgemeester van Rotterdam. Als je nu werkelijk zo oprecht en eerlijk bent, los dan het gemeentelijke probleem op, zoals zo mooi en treffend door Nanninga is beschreven. Maar nee: hij is van de oude politiek: oneerlijk, liegen, draaien, misleiden. Niet doelgericht maar juist ‘stoelgericht’ bezig. Hij doet mij denken aan de cartoon (zie elders hierboven) die dit voortreffelijk illustreert. Zodoende manoeuvreert hij zich in de richting van ‘de roep van het volk’ (lees: de naïeve, goedgelovige sukkelmassa) om de PvdA-lijst te gaan aanvoeren.

Wordt wakker mensen: trap er niet in, maar trap ze eruit!

 

Prof. dr. David Pinto is oprichter en directeur van het Intercultureel instituut en heeft onlangs zijn politieke beweging LEF opgestart.

 

Deel dit:
0 0 stemmen
Artikel waardering
Abonneer
Laat het weten als er

0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties